engalin uyir
Sunday, 30 October 2011
Saturday, 29 October 2011
குரு பூஜை பார்வை நேரம
*குரு பூஜை பார்வை நேரம்*
!-!-!-!-!-!-!-!-!-!-!-!-!-!-!-!-!-!-!-!-!
(1) காலை 4 மணி முதல் 4.30 மணி வரை சிறப்பு பூஜை.
( 2 ) 4 1/2 மணி முதல் 5 மணி வரை அகில இந்திய பார்வர்டு பிளாக் (இல.சந்தானம்),
(3 ) 5 மணி முதல் 5 1/4 வரை ஜனநாயக பார்வர்டு பிளாக்,
(4 ) 5 1/4 முதல் 5 1/2 வரை இந்திய ஜனநாயக கட்சி,
(5 ) 5 1/2 முதல் 5 3/4 தேவர் தேசியப் பேரவை (கே.சி.திருமாறன்),
( 6) 5 3/4 முதல் 6 தேவரின கூட்டமைப்பு (செல்லத்துரை பாண்டியன்)
(7 ) 6 முதல் 6 1/4 அகில இந்திய பார்வர்டு பிளாக் (பி.வி.கதிரவன்),
( 8) 6 1/4 முதல் 6 1/2 அகில இந்திய மருதுபாண்டியர் கழகம்
(ராஜேந்திரன்),
( 9 ) 6 1/2 முதல் 6 3/4 அகில இந்திய பார்வர்டு பிளாக்
ஆண்டித்தேவர், ராஜேந்திரன்,
( 10 ) 7 முதல் 7 1/4 தேவரின மறுமலர்ச்சி இயக்கம்
(செந்தூர் பாண்டியன்),
( 11 ) 7 1/4 முதல் 7 1/2 மரத்தமிழர் சேனை (புதுமலர் பிரபாகரன்),
(12 ) 7 1/2 முதல் 7 3/4 பசும்பொன் தேர்வு ஸ்குருசியல் யூமானிட்டி வெல்பர் அசோசியேஷன் (பூபதி ராஜா),
(13 ) 7 3/4 முதல் 8.00 தமிழக மக்கள் பார்வர்டு பிளாக் (எஸ்.மனோகரன்),
(14 ) 8 முதல் 8 1/4 தேசியவாத காங்கிரஸ் (டாக்டர் ராஜேஸ்வரன்)
( 15 ) 8 1/4 முதல் 8 1/2 மூவேந்தர் முன்னேற்றக்கழகம்
(ஸ்ரீதர் வாண்டையார்),
( 16 ) 8 1/2 முதல் 8 3/4 முத்துராமலிங்கத்தேவர் கல்வி அறக்கட்டளை (இந்தி ராணி),
(17 ) 8 3/4 முதல் 9 ஸ்ரீமான் தேவர் அறக்கட்டளை (எஸ்.மனோகரன்),
(18 ) 9 முதல் 9 1/4 அகில இந்திய மூவேந்தர் முன்னணி
(டாக்டர் சேதுராமன்),
( 19 ) 9 1/4 முதல் 10 அமைச்சர்கள்,
(20 ) 10 முதல் 10 1/2 அ.தி.மு.க.,
(21 ) 10 1/2 முதல் 10 3/4 அகில இந்திய தேசிய பார்வர்டு பிளாக் (கருப்பையா, அரசகுமார்),
( 22 ) 10 3/4 முதல் 11 காங்கிரஸ்,
( 23 )11 முதல் 11 1/4 தேசியவாத காங்கிரஸ் (மலைச்சாமி),
( 24 ) 11 1/4 முதல் 11 1/2 தேசிய மறுமலர்ச்சிக்கழகம் (கார்த்திகேயன்),
(25 ) 11 1/2 முதல் 11 3/4 பாரதீய ஜனதா,
(26 ) பிற்பகல் 12 முதல் 12 1/2 தி.மு.க.,
(27 ) 12 1/2 முதல் 12 3/4 இந்திய கம்யூனிஸ்டு,
(28 ) 12 3/4 முதல் 1.00 நாம் தமிழர் இயக்கம்,
( 29 ) 1 முதல் 1 1/2 ம.தி.மு.க.,
( 30 ) 1 1/2 முதல் 1 3/4 மார்க்சிஸ்டு கம்யூனிஸ்டு,
( 31 ) 1 3/4 முதல் 2 ஜனதா கட்சி (சுப்பிரமணியசாமி),
( 32 ) 2 முதல் 2 1/4 தமிழ்நாடு சிவசேனா (தூதை செல்வம்),
( 33 ) 2 1/4 முதல் 2 1/2 தமிழக முக்குலத்தோர் தேவர் சமூகம்
(கணேச பாண்டியன்),
( 34 ) 2 1/2 முதல் 2 3/4 பசும்பொன் தேசியக்கழகம்
(வெள்ளைச்சாமி தேவர், கோவில்பட்டி,),
( 35 ) 2 3/4 முதல் 3 பாரதீய பார்வர்டு பிளாக் (முருகன்ஜி),
( 36 ) 3 முதல் 3 1/4 தே.மு.தி.க.,
( 37 ) 3 1/4 முதல் 3 1/2 வல்லரசு பார்வர்டு பிளாக் (அம்மாவாசி),
( 38 ) 3 1/2 முதல் 3 3/4 பார்வர்டு பிளாக் (தினகரன்),
( 39 ) 3 3/4 முதல் 4.00 தமிழ்நாடு தேவர் இளைஞர் பேரவை),
( 40 ) 4 முதல் 4 1/4 பார்வர்டு பிளாக் (நவமணி),
(41 ) 4 1/4 முதல் 4 1/2 தேவர் அறக்கட்டளை (பாலமுருகன்,
(42 ) 4 1/2 முதல் 4 3/4 சரவணா நற்பணி மன்றம்
தேவர் இளைஞர் நல்வாழ்வு மையம்,
(43 ) 4 3/4 முதல் 5 தேவரின பாதுகாப்பு பேரவை,
மாலை 5 மணிக்கு அரசு விழா நடைபெறுகிறது.....!!!
!-!-!-!-!-!-!-!-!-!-!-!-!-!-!-!-!-!-!-!-!
(1) காலை 4 மணி முதல் 4.30 மணி வரை சிறப்பு பூஜை.
( 2 ) 4 1/2 மணி முதல் 5 மணி வரை அகில இந்திய பார்வர்டு பிளாக் (இல.சந்தானம்),
(3 ) 5 மணி முதல் 5 1/4 வரை ஜனநாயக பார்வர்டு பிளாக்,
(4 ) 5 1/4 முதல் 5 1/2 வரை இந்திய ஜனநாயக கட்சி,
(5 ) 5 1/2 முதல் 5 3/4 தேவர் தேசியப் பேரவை (கே.சி.திருமாறன்),
( 6) 5 3/4 முதல் 6 தேவரின கூட்டமைப்பு (செல்லத்துரை பாண்டியன்)
(7 ) 6 முதல் 6 1/4 அகில இந்திய பார்வர்டு பிளாக் (பி.வி.கதிரவன்),
( 8) 6 1/4 முதல் 6 1/2 அகில இந்திய மருதுபாண்டியர் கழகம்
(ராஜேந்திரன்),
( 9 ) 6 1/2 முதல் 6 3/4 அகில இந்திய பார்வர்டு பிளாக்
ஆண்டித்தேவர், ராஜேந்திரன்,
( 10 ) 7 முதல் 7 1/4 தேவரின மறுமலர்ச்சி இயக்கம்
(செந்தூர் பாண்டியன்),
( 11 ) 7 1/4 முதல் 7 1/2 மரத்தமிழர் சேனை (புதுமலர் பிரபாகரன்),
(12 ) 7 1/2 முதல் 7 3/4 பசும்பொன் தேர்வு ஸ்குருசியல் யூமானிட்டி வெல்பர் அசோசியேஷன் (பூபதி ராஜா),
(13 ) 7 3/4 முதல் 8.00 தமிழக மக்கள் பார்வர்டு பிளாக் (எஸ்.மனோகரன்),
(14 ) 8 முதல் 8 1/4 தேசியவாத காங்கிரஸ் (டாக்டர் ராஜேஸ்வரன்)
( 15 ) 8 1/4 முதல் 8 1/2 மூவேந்தர் முன்னேற்றக்கழகம்
(ஸ்ரீதர் வாண்டையார்),
( 16 ) 8 1/2 முதல் 8 3/4 முத்துராமலிங்கத்தேவர் கல்வி அறக்கட்டளை (இந்தி ராணி),
(17 ) 8 3/4 முதல் 9 ஸ்ரீமான் தேவர் அறக்கட்டளை (எஸ்.மனோகரன்),
(18 ) 9 முதல் 9 1/4 அகில இந்திய மூவேந்தர் முன்னணி
(டாக்டர் சேதுராமன்),
( 19 ) 9 1/4 முதல் 10 அமைச்சர்கள்,
(20 ) 10 முதல் 10 1/2 அ.தி.மு.க.,
(21 ) 10 1/2 முதல் 10 3/4 அகில இந்திய தேசிய பார்வர்டு பிளாக் (கருப்பையா, அரசகுமார்),
( 22 ) 10 3/4 முதல் 11 காங்கிரஸ்,
( 23 )11 முதல் 11 1/4 தேசியவாத காங்கிரஸ் (மலைச்சாமி),
( 24 ) 11 1/4 முதல் 11 1/2 தேசிய மறுமலர்ச்சிக்கழகம் (கார்த்திகேயன்),
(25 ) 11 1/2 முதல் 11 3/4 பாரதீய ஜனதா,
(26 ) பிற்பகல் 12 முதல் 12 1/2 தி.மு.க.,
(27 ) 12 1/2 முதல் 12 3/4 இந்திய கம்யூனிஸ்டு,
(28 ) 12 3/4 முதல் 1.00 நாம் தமிழர் இயக்கம்,
( 29 ) 1 முதல் 1 1/2 ம.தி.மு.க.,
( 30 ) 1 1/2 முதல் 1 3/4 மார்க்சிஸ்டு கம்யூனிஸ்டு,
( 31 ) 1 3/4 முதல் 2 ஜனதா கட்சி (சுப்பிரமணியசாமி),
( 32 ) 2 முதல் 2 1/4 தமிழ்நாடு சிவசேனா (தூதை செல்வம்),
( 33 ) 2 1/4 முதல் 2 1/2 தமிழக முக்குலத்தோர் தேவர் சமூகம்
(கணேச பாண்டியன்),
( 34 ) 2 1/2 முதல் 2 3/4 பசும்பொன் தேசியக்கழகம்
(வெள்ளைச்சாமி தேவர், கோவில்பட்டி,),
( 35 ) 2 3/4 முதல் 3 பாரதீய பார்வர்டு பிளாக் (முருகன்ஜி),
( 36 ) 3 முதல் 3 1/4 தே.மு.தி.க.,
( 37 ) 3 1/4 முதல் 3 1/2 வல்லரசு பார்வர்டு பிளாக் (அம்மாவாசி),
( 38 ) 3 1/2 முதல் 3 3/4 பார்வர்டு பிளாக் (தினகரன்),
( 39 ) 3 3/4 முதல் 4.00 தமிழ்நாடு தேவர் இளைஞர் பேரவை),
( 40 ) 4 முதல் 4 1/4 பார்வர்டு பிளாக் (நவமணி),
(41 ) 4 1/4 முதல் 4 1/2 தேவர் அறக்கட்டளை (பாலமுருகன்,
(42 ) 4 1/2 முதல் 4 3/4 சரவணா நற்பணி மன்றம்
தேவர் இளைஞர் நல்வாழ்வு மையம்,
(43 ) 4 3/4 முதல் 5 தேவரின பாதுகாப்பு பேரவை,
மாலை 5 மணிக்கு அரசு விழா நடைபெறுகிறது.....!!!
Thursday, 27 October 2011
தேவர் ஜெயந்தி
தென்னகத்தின் மன்னவனாய் வாழுகின்ற காவியமே.....
-
எங்க சேதுநாடு கண்டெடுத்த சீதனமே.....
எடுத்தவர்கள் மறந்து விட.....
கொடுத்தவர்கள் கும்பிடுகிறோம்.....
குருதி முழுதும் உறுதி இருக்கிறது.....
எதற்காகவும் எவனுக்காகவும்.....
அஞ்சவும் மாட்டோம்.... அடங்கவும் மாட்டோம்....
சரித்திர தலைமுறையை சாதிய தலைமுறையாய் மாற்ற துடிக்கும்
சதிசெயலுக்கு சவுக்கடி கொடுப்போம்!!!
வானம் அதிர.... பூமி பதற.....
பசும்பொன்னார் புகழ் பரப்புவோம்....
உண்மையான சாதி எதிர்ப்பு போராட்டத்தை முன்னெடுப்போம்.....
உலகம் உணர உன்னதமான தேவர் ஜெயந்தி வாழ்த்துக்கள்!!!!
-
எங்க சேதுநாடு கண்டெடுத்த சீதனமே.....
எடுத்தவர்கள் மறந்து விட.....
கொடுத்தவர்கள் கும்பிடுகிறோம்.....
குருதி முழுதும் உறுதி இருக்கிறது.....
எதற்காகவும் எவனுக்காகவும்.....
அஞ்சவும் மாட்டோம்.... அடங்கவும் மாட்டோம்....
சரித்திர தலைமுறையை சாதிய தலைமுறையாய் மாற்ற துடிக்கும்
சதிசெயலுக்கு சவுக்கடி கொடுப்போம்!!!
வானம் அதிர.... பூமி பதற.....
பசும்பொன்னார் புகழ் பரப்புவோம்....
உண்மையான சாதி எதிர்ப்பு போராட்டத்தை முன்னெடுப்போம்.....
உலகம் உணர உன்னதமான தேவர் ஜெயந்தி வாழ்த்துக்கள்!!!!
இவண்:
தமிழ்நாடு முக்குலத்து புலிகள் அமைப்பு....
தேவர் ஜெயந்தி விழா நாளை துவக்கம்: தலைவர்கள் சிலைகளுக்கு பாதுகாப்பு
ராமநாதபுரம்: பசும்பொன் முத்துராமலிங்க தேவரின் 104வது ஜெயந்தி விழா மற்றும் 49வது குருபூஜை விழா நாளை துவங்குகிறது. இந்த விழா வரும் 30ம் தேதி வரை தொடர்ந்து 3 நாட்களுக்கு நடக்கிறது. இதையொட்டி தலைவர்கள் சிலைகளுக்கு போலீஸ் பாதுகாப்பு போடப்பட்டுள்ளது.
ராமநாதபுரம் மாவட்டம், பசுபொன்னில் முத்துராமலிங்க தேவரின் 104வது ஜெயந்தி விழா மற்றும் 49வது குரு பூஜை நாளை துவங்குகிறது. இந்த விழா வரும் 30ம் தேதி வரை தொடர்ந்து 3 நாட்களுக்கு நடக்கிறது. இதையொட்டி பசும்பொன் மற்றும் கமுதியில் பாதுகாப்பு பணியில் 6000க்கும் மேற்பட்ட போலீசார் பாதுகாப்பு பணியில் ஈடுபடுத்தப்பட்டுள்ளனர்.
பசும்பொன்னுக்கு வரும் அனைத்து வாகனங்களும் சோதனை செய்யப்படுகின்றன. வாகனங்களின் கூரைகளில் அமர்ந்து பயணம் செய்யவும், ஒலிபெருக்கி பயன்படுத்தவும் தடை விதிக்கப்பட்டுள்ளது. பாதுகாப்பு பணிகளை கண்காணிக்க 12 எஸ்பிக்கள் நியமிக்கப்பட்டுள்ளனர்.
இந்நிலையில் தேவர் ஜெயந்தியை முன்னிட்டு நெல்லை மாவட்டத்தில் உள்ள பசும்பொன் முத்துராமலிங்க தேவர், அம்பேத்கர், இம்மானுவேல் சேகரன் சிலைகளுக்கு 24 மணி நேர போலீஸ் பாதுகாப்பு அளிக்கப்பட்டுள்ளது. நெல்லை மாவட்டத்தில் 43 பசும்பொன் முத்துராமலிங்க தேவர் சிலைகள், 17 அம்பேத்கர் சிலைகள், 5 இம்மானுவேல் சேகரன் சிலைகளுக்கு பாதுகாப்பு அளிக்கப்பட்டுள்ளது.
மாவட்டம் முழுவதும் இரவு நேர ரோந்து பணியில் ஈடுபடும் போலீசார் உஷார்படுத்தப்பட்டுள்ளனர். நெல்லை மாநகரில் உள்ள தலைவர்கள் சிலைகளுக்கும் பலத்த போலீஸ் பாதுகாப்பு போடப்பட்டுள்ளது.
ராமநாதபுரம் மாவட்டம், பசுபொன்னில் முத்துராமலிங்க தேவரின் 104வது ஜெயந்தி விழா மற்றும் 49வது குரு பூஜை நாளை துவங்குகிறது. இந்த விழா வரும் 30ம் தேதி வரை தொடர்ந்து 3 நாட்களுக்கு நடக்கிறது. இதையொட்டி பசும்பொன் மற்றும் கமுதியில் பாதுகாப்பு பணியில் 6000க்கும் மேற்பட்ட போலீசார் பாதுகாப்பு பணியில் ஈடுபடுத்தப்பட்டுள்ளனர்.
பசும்பொன்னுக்கு வரும் அனைத்து வாகனங்களும் சோதனை செய்யப்படுகின்றன. வாகனங்களின் கூரைகளில் அமர்ந்து பயணம் செய்யவும், ஒலிபெருக்கி பயன்படுத்தவும் தடை விதிக்கப்பட்டுள்ளது. பாதுகாப்பு பணிகளை கண்காணிக்க 12 எஸ்பிக்கள் நியமிக்கப்பட்டுள்ளனர்.
இந்நிலையில் தேவர் ஜெயந்தியை முன்னிட்டு நெல்லை மாவட்டத்தில் உள்ள பசும்பொன் முத்துராமலிங்க தேவர், அம்பேத்கர், இம்மானுவேல் சேகரன் சிலைகளுக்கு 24 மணி நேர போலீஸ் பாதுகாப்பு அளிக்கப்பட்டுள்ளது. நெல்லை மாவட்டத்தில் 43 பசும்பொன் முத்துராமலிங்க தேவர் சிலைகள், 17 அம்பேத்கர் சிலைகள், 5 இம்மானுவேல் சேகரன் சிலைகளுக்கு பாதுகாப்பு அளிக்கப்பட்டுள்ளது.
மாவட்டம் முழுவதும் இரவு நேர ரோந்து பணியில் ஈடுபடும் போலீசார் உஷார்படுத்தப்பட்டுள்ளனர். நெல்லை மாநகரில் உள்ள தலைவர்கள் சிலைகளுக்கும் பலத்த போலீஸ் பாதுகாப்பு போடப்பட்டுள்ளது.
முக்குலத்தோர் தோற்றம்
எங்கு தோன்றினோம்...
கல் தோன்றி, மண் தோன்றா காலத்தே வாளோடு முன் தோன்றிய மூத்த குடியான தமிழ் குடியின் முதுகுடியினர் பிரமலைக்கள்ளர்கள் (முக்குலத்தோர்) தோன்றிய பகுதி
1. நேஷனல் ஜீயோகிராபிக் தொலைகாட்சியின் "மனித இனத்தின் பயணம்" என்ற திட்டத்தின் கீழ் மதுரை காமராசர் பல்கலைகழகத்தில் பணிபு¡¢யும் பேராசி¡¢யர் பிச்சப்பன் அவர்களன் தலைமையில் ஆய்வு செய்த மரபியல் அறிவியல் விஞ்ஞானிகள் மதுரை உசிலம்பட்டி அருகில் உள்ள ஜோதிமாணிக்கம் என்ற சிற்றூ¡¢ல் முக்குலத்தினா¢ன் ஒரு பி¡¢வான பிரமலைகள்ளர் இனத்தை சேர்ந்த விருமாண்டி ஆண்டித்தேவர் என்பவா¢டம் மரபியியல் ஆய்வு செய்த போது "எம்130 டி.என்.ஏ" கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. இதை ஒத்த மரபணு ஆப்பி¡¢க்க மக்களிடமும் ஆஸ்திரேலிய அப்ராஜீன் மக்களில் பாதிக்கு மேற்பட்டோருக்கும், பிலிப்பைன்ஸ் மற்றும் மலேசியா போன்ற நாடுகளிலும் "எம்130 டி.என்.ஏ" இருப்பதாக டாக்டர். பிச்சப்பன் 2008 ஆம் வருடம் அறிவித்தார். மேலும் அவர்கள் ஆப்பி¡¢க்காவில் இருந்து 70000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு தென்இந்தியாவில் பிரமலைக்கள்ளர்கள் குடியேறியதாக கூறுகின்றனர். ("More than half of the Australian aborigines carry this M130 gene. The marker is also present among some people in Philippines and the tribals of Malaysia," said Dr Pitchappan.)
2. ஆப்பி¡¢க்காவில் உள்ள சில பழங்குடியினர், ஆஸ்திரேலிய பழங்குடியினர், யூதர்கள், அரேபிய பழங்குடியினர் போன்றவர்களிடம் இருந்த சுன்னத் செய்யும் பழக்கம் பிரமலைக்கள்ளர் சமூகத்திடம் வழக்கத்தில் இருந்தது.
3. ஆப்பி¡¢க்காவில் சில பகுதிகளிலும், ஆஸ்திரேலியாவிலும் பழக்கத்தில் இருந்த "வளைத்தடி" (பூமராங்) பிரமலைக்கள்ளர்களிடம், புதுக்கோட்டை கள்ளர்களிடமும், வழக்கத்தில் இருந்தது.
அந்தக் காலத்தில் வளரி அல்லது வளைத்தடி என்ற ஆயுதமே கள்ளர்களின் பிரதான ஆயுதமாக இருந்திருக்கிறது. ஒருமுனை கனமாகவும், மறுமுனை இலோசாகவும், கூராகவும் ஒரு பிறைவடிவில் மரத்தினால் அல்லது உலோகத்தினால் இக்கருவி செய்யப்படுகிறது. இந்த மக்கள் இன்றும் தமது வீரர்களுக்கு(முன்னோர்களுக்கு) செய்யும் ஆயுத பூசையில் (முன்னோர் நினைவு வழிப்பாட்டில்)வளா¢யை காணிக்கையாக வைத்து வழிபடுகின்றனர்.
வளைத்தடியின் மேம்படுத்தப்பட்ட வடிவம் வளரி என்ற ஆயுதமாக முக்குலத்தோர் அனைவரும் போர்களத்தில் 19ம் நூற்றாண்டு வரை பயன்படுத்தினர். சின்ன மருது வளா¢ வீசுவதில் வல்லவர் என்பது சரித்திரம் அறிந்தவர் அனைவருக்கும் தெரிந்த உண்மை. ராமநாதபுரம் சேதுபதிகளின் அரண்மனை இல்லத்தில் அவர்களுடைய படைகளில் பயன்படுத்திய வளரிகள் இன்றும் காட்சிக்கு வைக்கப்பட்டுள்ளன.
இந்த மூன்று அடிப்படை கருத்துகளின் ஊடாக செல்லும் ஒரு செய்தி உண்டு. அது என்னவென்றால் நமது இனம் எங்கு தோன்றியது என்பதை பற்றியதாகும். நேஷனல் ஜீயோகிராபிக் தொலைகாட்சியின் "மனித இனத்தின் பயணம்" என்ற ஆய்வின் கருத்தான ஆப்பி¡¢க்காவில் இருந்து மனிதன் தோன்றினான் என்பது அல்ல. பழந்தமிழ் ஏடுகள் மற்றும் இலக்கியங்கள் கூறும் காபாடபுரமும், தென்மதுரையும், ப·றுளி ஆறும் கொண்ட பரந்த நிலப் பரப்பான இன்றைய இந்திய பெருங்கடலின் அடியில் மூழ்கி கிடக்கும் குமா¢கண்டமே மனித இனம்
தோன்றிய இடம் எனும் கருத்துக்கு எடுத்துச் செல்கிறது.
குமா¢கண்டம் கடலில் மூழ்கிய போது மனித இனம் ஆப்பிரி க்க, ஆஸ்திரேலிய, இந்திய பகுதிகளுக்கு சிதறியதால் தான் "எம்130 டி.என்.ஏ" மேற்கண்ட பகுதியில் கண்டறியப்பட்டுள்ளது. 2 மற்றும் 3 ன் கருத்துகள் முக்குலத்தோர் குமா¢கண்டம் பகுதியில் தோன்றி பரவினர் என்பதை உறுதிபடுத்துகிறது.
இந்த மூன்று அடிப்படை கருத்துகளின் ஊடாக செல்லும் ஒரு செய்தி உண்டு. அது என்னவென்றால் நமது இனம் எங்கு தோன்றியது என்பதை பற்றியதாகும். நேஷனல் ஜீயோகிராபிக் தொலைகாட்சியின் "மனித இனத்தின் பயணம்" என்ற ஆய்வின் கருத்தான ஆப்பி¡¢க்காவில் இருந்து மனிதன் தோன்றினான் என்பது அல்ல. பழந்தமிழ் ஏடுகள் மற்றும் இலக்கியங்கள் கூறும் காபாடபுரமும், தென்மதுரையும், ப·றுளி ஆறும் கொண்ட பரந்த நிலப் பரப்பான இன்றைய இந்திய பெருங்கடலின் அடியில் மூழ்கி கிடக்கும் குமரி கண்டமே மனித இனம்
தோன்றிய இடம் எனும் கருத்துக்கு எடுத்துச் செல்கிறது.
குமரி கண்டம் கடலில் மூழ்கிய போது மனித இனம் ஆப்பிரி க்க, ஆஸ்திரேலிய, இந்திய பகுதிகளுக்கு சிதறியதால் தான் "எம்130 டி.என்.ஏ" மேற்கண்ட பகுதியில் கண்டறியப்பட்டுள்ளது. 2 மற்றும் 3 ன் கருத்துகள் முக்குலத்தோர் குமரி கண்டம் பகுதியில் தோன்றி பரவினர் என்பதை உறுதிபடுத்துகிறது.
கல் தோன்றி, மண் தோன்றா காலத்தே வாளோடு முன் தோன்றிய மூத்த குடியான தமிழ் குடியின் முதுகுடியினர் பிரமலைக்கள்ளர்கள் (முக்குலத்தோர்) தோன்றிய பகுதி
1. நேஷனல் ஜீயோகிராபிக் தொலைகாட்சியின் "மனித இனத்தின் பயணம்" என்ற திட்டத்தின் கீழ் மதுரை காமராசர் பல்கலைகழகத்தில் பணிபு¡¢யும் பேராசி¡¢யர் பிச்சப்பன் அவர்களன் தலைமையில் ஆய்வு செய்த மரபியல் அறிவியல் விஞ்ஞானிகள் மதுரை உசிலம்பட்டி அருகில் உள்ள ஜோதிமாணிக்கம் என்ற சிற்றூ¡¢ல் முக்குலத்தினா¢ன் ஒரு பி¡¢வான பிரமலைகள்ளர் இனத்தை சேர்ந்த விருமாண்டி ஆண்டித்தேவர் என்பவா¢டம் மரபியியல் ஆய்வு செய்த போது "எம்130 டி.என்.ஏ" கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. இதை ஒத்த மரபணு ஆப்பி¡¢க்க மக்களிடமும் ஆஸ்திரேலிய அப்ராஜீன் மக்களில் பாதிக்கு மேற்பட்டோருக்கும், பிலிப்பைன்ஸ் மற்றும் மலேசியா போன்ற நாடுகளிலும் "எம்130 டி.என்.ஏ" இருப்பதாக டாக்டர். பிச்சப்பன் 2008 ஆம் வருடம் அறிவித்தார். மேலும் அவர்கள் ஆப்பி¡¢க்காவில் இருந்து 70000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு தென்இந்தியாவில் பிரமலைக்கள்ளர்கள் குடியேறியதாக கூறுகின்றனர். ("More than half of the Australian aborigines carry this M130 gene. The marker is also present among some people in Philippines and the tribals of Malaysia," said Dr Pitchappan.)
2. ஆப்பி¡¢க்காவில் உள்ள சில பழங்குடியினர், ஆஸ்திரேலிய பழங்குடியினர், யூதர்கள், அரேபிய பழங்குடியினர் போன்றவர்களிடம் இருந்த சுன்னத் செய்யும் பழக்கம் பிரமலைக்கள்ளர் சமூகத்திடம் வழக்கத்தில் இருந்தது.
3. ஆப்பி¡¢க்காவில் சில பகுதிகளிலும், ஆஸ்திரேலியாவிலும் பழக்கத்தில் இருந்த "வளைத்தடி" (பூமராங்) பிரமலைக்கள்ளர்களிடம், புதுக்கோட்டை கள்ளர்களிடமும், வழக்கத்தில் இருந்தது.
அந்தக் காலத்தில் வளரி அல்லது வளைத்தடி என்ற ஆயுதமே கள்ளர்களின் பிரதான ஆயுதமாக இருந்திருக்கிறது. ஒருமுனை கனமாகவும், மறுமுனை இலோசாகவும், கூராகவும் ஒரு பிறைவடிவில் மரத்தினால் அல்லது உலோகத்தினால் இக்கருவி செய்யப்படுகிறது. இந்த மக்கள் இன்றும் தமது வீரர்களுக்கு(முன்னோர்களுக்கு) செய்யும் ஆயுத பூசையில் (முன்னோர் நினைவு வழிப்பாட்டில்)வளா¢யை காணிக்கையாக வைத்து வழிபடுகின்றனர்.
வளைத்தடியின் மேம்படுத்தப்பட்ட வடிவம் வளரி என்ற ஆயுதமாக முக்குலத்தோர் அனைவரும் போர்களத்தில் 19ம் நூற்றாண்டு வரை பயன்படுத்தினர். சின்ன மருது வளா¢ வீசுவதில் வல்லவர் என்பது சரித்திரம் அறிந்தவர் அனைவருக்கும் தெரிந்த உண்மை. ராமநாதபுரம் சேதுபதிகளின் அரண்மனை இல்லத்தில் அவர்களுடைய படைகளில் பயன்படுத்திய வளரிகள் இன்றும் காட்சிக்கு வைக்கப்பட்டுள்ளன.
இந்த மூன்று அடிப்படை கருத்துகளின் ஊடாக செல்லும் ஒரு செய்தி உண்டு. அது என்னவென்றால் நமது இனம் எங்கு தோன்றியது என்பதை பற்றியதாகும். நேஷனல் ஜீயோகிராபிக் தொலைகாட்சியின் "மனித இனத்தின் பயணம்" என்ற ஆய்வின் கருத்தான ஆப்பி¡¢க்காவில் இருந்து மனிதன் தோன்றினான் என்பது அல்ல. பழந்தமிழ் ஏடுகள் மற்றும் இலக்கியங்கள் கூறும் காபாடபுரமும், தென்மதுரையும், ப·றுளி ஆறும் கொண்ட பரந்த நிலப் பரப்பான இன்றைய இந்திய பெருங்கடலின் அடியில் மூழ்கி கிடக்கும் குமா¢கண்டமே மனித இனம்
தோன்றிய இடம் எனும் கருத்துக்கு எடுத்துச் செல்கிறது.
குமா¢கண்டம் கடலில் மூழ்கிய போது மனித இனம் ஆப்பிரி க்க, ஆஸ்திரேலிய, இந்திய பகுதிகளுக்கு சிதறியதால் தான் "எம்130 டி.என்.ஏ" மேற்கண்ட பகுதியில் கண்டறியப்பட்டுள்ளது. 2 மற்றும் 3 ன் கருத்துகள் முக்குலத்தோர் குமா¢கண்டம் பகுதியில் தோன்றி பரவினர் என்பதை உறுதிபடுத்துகிறது.
இந்த மூன்று அடிப்படை கருத்துகளின் ஊடாக செல்லும் ஒரு செய்தி உண்டு. அது என்னவென்றால் நமது இனம் எங்கு தோன்றியது என்பதை பற்றியதாகும். நேஷனல் ஜீயோகிராபிக் தொலைகாட்சியின் "மனித இனத்தின் பயணம்" என்ற ஆய்வின் கருத்தான ஆப்பி¡¢க்காவில் இருந்து மனிதன் தோன்றினான் என்பது அல்ல. பழந்தமிழ் ஏடுகள் மற்றும் இலக்கியங்கள் கூறும் காபாடபுரமும், தென்மதுரையும், ப·றுளி ஆறும் கொண்ட பரந்த நிலப் பரப்பான இன்றைய இந்திய பெருங்கடலின் அடியில் மூழ்கி கிடக்கும் குமரி கண்டமே மனித இனம்
தோன்றிய இடம் எனும் கருத்துக்கு எடுத்துச் செல்கிறது.
குமரி கண்டம் கடலில் மூழ்கிய போது மனித இனம் ஆப்பிரி க்க, ஆஸ்திரேலிய, இந்திய பகுதிகளுக்கு சிதறியதால் தான் "எம்130 டி.என்.ஏ" மேற்கண்ட பகுதியில் கண்டறியப்பட்டுள்ளது. 2 மற்றும் 3 ன் கருத்துகள் முக்குலத்தோர் குமரி கண்டம் பகுதியில் தோன்றி பரவினர் என்பதை உறுதிபடுத்துகிறது.
Tuesday, 25 October 2011
Thursday, 20 October 2011
தமிழ்நாடு முக்குலத்து புலிகள் அமைப்பு
இந்தியாவின் விடுதலைக்கு பாடுபட்ட நேதாஜி சுபாஷ் சந்திரபோஸ், பசும்பொன் உ.முத்துராமலிங்க தேவர் போன்ற தலைவர்கள் பிறந்தநாள் அரசு விடுமுறையாக அறிவிக்கவேண்டும்..
கள்ளர்,மறவர் மற்றும் அகமுடையாரை தேவரினமாக அறிவித்து அரசானை வெளியிட வேண்டும்..
மதுரை விமான நிலையத்துக்கு பசும்பொன் முத்துராமலிங்க தேவர் பெயர் சூட்ட வேண்டும் ..
எங்கள் முக்குலத்தோர் சமுதாய வாக்குகளை மட்டும் குறிவைத்து செயல்படும் மத்திய மாநில அரசுகள் நமது நியாயமான கோரிக்கையை நிறைவேற்ற தயங்குவது ஏன்.. இந்த கோரிக்கையை வலியுறுத்தி நாம் அனைவரும் ஒன்றிணைந்து போராடவேண்டும்
இவண்
கள்ளர்,மறவர் மற்றும் அகமுடையாரை தேவரினமாக அறிவித்து அரசானை வெளியிட வேண்டும்..
மதுரை விமான நிலையத்துக்கு பசும்பொன் முத்துராமலிங்க தேவர் பெயர் சூட்ட வேண்டும் ..
எங்கள் முக்குலத்தோர் சமுதாய வாக்குகளை மட்டும் குறிவைத்து செயல்படும் மத்திய மாநில அரசுகள் நமது நியாயமான கோரிக்கையை நிறைவேற்ற தயங்குவது ஏன்.. இந்த கோரிக்கையை வலியுறுத்தி நாம் அனைவரும் ஒன்றிணைந்து போராடவேண்டும்
இவண்
தமிழ்நாடு முக்குலத்து புலிகள் அமைப்பு
Wednesday, 19 October 2011
Kallar, Maravar and Agamudayar warriors.
Mukkulathor or Mukulathaar (Tamil: முக்குலத்தோர்) is used to refer to the trinity of ancient Tamil royal lineages. It can be roughly translated as "people of the three clans", a reference to the three aristocratic clans (Kallar, Maravar and Agamudayar) which have supplied the Tamil country with most of its royal dynasties and warriors.
Clans
The Kallar, Maravar and Agamudaiyar communities constitute the Kshatriya or warrior class of Tamil Nadu, South India. They are all believed to have originated from an ancient people called Kalabhrar.
[edit] Kallar
Kallar (Tamil: கள்ளர்) is one of the three communities which constitute the Mukkalathor confederacy. European eyewitnesses of the 18th century have made mention of Kallars as "a fearless tribe show many signs of independence and non-submission to any form of subjugation". They were expert soldiers and constituted the bulk of Chola and Pandya armies.
One of the principal weapons of the Kallars is the boomerang. This has evoked comparisons with the Australian aborigines and vouch for the theory that Kallars were one of the earliest people to inhabit the Indian subcontinent. The principal occupation of Kallars is farming.
Kallars are found largely in Madurai, Sivagangai, Pudukkottai, Thanjavur, Trichy, Theni and Ramanathapuram districts of Tamil Nadu. One of their popular deities is Kallazhagar who is a warrior form of Lord Thirumala or Venkadavan.
There are various sub-castes of Kallars, amongst whom the Ambalakarar is the most important. They were a warlike people who strongly resisted every British attempt to subjugate them. They are found in Madurai and Sivaganga districts. In these districts, each village is headed by an Ambalakarar (president of an assembly) and the Ambalakarars took upon themselves the power to adjudicate disputes that arose among the inhabitants in the "nadu", belonging to different castes. They used to hear complaints, hold inquiries and punish the offenders. They wielded considerable powers to intervene in any kind of transaction or transfer of property among the people. No land could be alienated from one man to another without the permission of the Ambalakarars. Another important Kallar subcaste is the Piramalai Kallar. They are highly conservative and have preserved their customs and traditions to the present day. They are also believed to be the oldest inhabitants of the Tamil country with reports of their presence going back to Tamil literary works of the 4th century B.C. They are found mainly in the districts of Madurai and Theni. Their popular deity is Amman, the Mother Goddess.
It is believed that the Maravar, Agamudayars, Thanjai Cholarkula Kalla Nattars, Pandiya Vellalars, Chola Vellalars, Chera Vellalar, Vellala Mudaliyars, Agamudaya Mudaliars, Conjeevaram Mudaliars and, Udayars have all descended from Kallars.
[edit] Maravar
Maravar (Tamil: மறவர்) are one of the oldest social groups to be mentioned by the Sangam Tamil literature. This indicates an association with the Tamil land which is at least 2,000 years old. The writers of the Sangam Age place them in rural settlements withdrawn from cities. Maravar, in Tamil, means a warrior. Maravars are the courageous breed and were involved in the major wars that Tamilnadu witnessed.
Other historians postulate that Maravar is derived from Tamil language term Marutham (called as Thinnai). They originally lived in (See Ancient Tamil country). The name of the city Madurai is also postulated to be derived from Maruthai and honorific title of local Pandya kings.
[edit] Agamudayar
Agamudayar (Tamil: அகமுடையார்) also known as Agam Padaiyar or defending soldiers (or in pure Tamil, Agam udayar meaning: Agam - prestige, Udayar - having) indicating a specialization as soldiers or rulers. Agam can also be compared with heart, (as in "Agathin Azhagu Mugathil Theriyum"), and can be interpreted as, "people with a good heart". Although their name is attested later in literature, they and the culture is indigenous to the area and are ancient in origins. Thevars of Ramanthapuram district are given the title Servai.
Some believe these castes formed as part of military formation of Kallap-Padai or hustlers, Marap-Padai or soldiers and Agap-Padai or defenders, There is lot of evidence has been put forward towards this theory. One among this is chola king raja raja who has udayar surname married a vellala girl of kodumbalur velir there son was called as rajendra chola.
'கள்ளர் மறவர் கனத்ததோர் அகமுடையார் மெல்ல மெல்லவே வெள்ளாளரானார்'
[edit] History
[edit] Origins
There are diverse theories with regard to the origin of Mukkulathors.
Dr Spencer Wells and Dr. Pitchappan have found an ancient DNA marker in the blood of Kallar that links them to the very first modern humans who migrated out of Africa about 60,000 years ago and travelling through the southern coastline of Asia had eventually reached Australia. Based on this theory, it is assumed that the Piramala Kallars are the oldest human inhabitants of the subcontinent. Yet, this is an isolated case found only among the individuals of the Kallar caste.[citation needed]
[edit] The Nayak Period and the Polygars
The downfall of the Mukkulathors occurred in 1345 with the fall of Vira Pandyan IV and the subsequent conquest of Madurai by the Delhi Sultanate. However, the southern territories of the Sultanate soon asserted their independence and the Mukkulathors recovered under the Vijayanagar Empire and later under the Nayak dynasty during whose period they served as Polygars or chieftains. The Nayaks were actually governors appointed by Vijayanagar kings and were Naidus of Telugu origin. Later, after the fall of Vijayanagar, they established some measure of independence in the provinces which they governed and appointed individuals from the warrior Mukkulathor clans as their military chieftains and governors. After a century of peace and prosperity, the Nayak kingdom disintegrated and regional Polygar chieftains most of whom were from the Mukkulathor communities, making use of this opportunity, established their dominance and rule in the areas which they governed. However, just as their sun was in its ascendancy there arose a serious obstacle in the form of the British East India Company who desired to force the Polygars into submission and annex their territories to the Madras Presidency.
[edit] Freedom Fighters and the Polygar Wars
There was a clash of interests between Mukkulathor Polygar chieftains seeking to recover their lands after 400 years of foreign rule and the British East India Company, an emerging power seeking to expand its influence and power into new territories and to arrest the growth of French influence in India ahead of the Seven Years War.
The first direct challenge was thrown by Puli Thevan in 1755. This was precipitated by the support the British East India Company lent to Puli Thevar's enemy, the Nawab of Arcot. Puli Thevar is remembered as the first king to have fought and defeated the British in India. His exploits have since become legendary.
Resistance to British rule was also offered by Padal Vellaiya Devan who fought the British along with Kattabomman. His son Desakaval Senbaga Devar is also remembered for his exploits.
Queen Velu Nachiyar, Queen of Sivaganga, is another noted personality who fought with the British during early British Era.
The Maruthu Pandiyar brothers are notable for their role in the Polygar Wars. They were eventually captured by the British and hanged in 1801.
[edit] Surnames
The surnames used by the kallar people are Ambalakarar, Servai, Vandaiyar, Thalaivar, Nattaar (not Nadar), etc. Women use the title Nachiyaar and it is a general practice in Southern Tamil Nadhu to address a Thevar woman as "Nachchiyaar".
The Kallars of Dindigul, Trichy, Thanjavur, Theni, Madurai, Sivaganga, Pudukottai and Ramnad Districts have very distinct surnames. Some of the most common names are Sendapiriyar, Alathondamar, Ambalam, Aarsuthiyar,Kaadavaraayar, Kalingarayar, Vandaiyaar, Thanjaraayar, Chozhangaraayar, Kandiyar, Pursaar, Vaanavaraayar, Mazhavaraayar, Pallavaraayar,Ponnapoondar,Pullavaraayar, Servai, Karaimeendar,Vanavarayar,Vairayar,Ponpethiar,Gopalar, Thondaimaan, Thevar, Kandapillai, Vayaadiyar, Vanniar, Nattar, Alankara Priyar, Munaiyatriyar,Keerudayar, Saaluvar, Manraayar,Kaadavaraayar, Madhavarayar, Onthiriyar, Serumadar, Vambaliar, Thenkondaar, Mankondaar, Kaaduvetiyaar, Sozhagar, Chozanga Nattar etc. There are over 700 surnames in use.
There is a group of Agamudayars in Northern Tamil Nadhu (Thiruvannamalai, Vellor, Arani, Arcot).They migrated from Madurai in 17th century. They have other surnames like Udayar,Mudhaliyar, Arcot Mudhaliyar[1] and Thuluva Vellalar. Not That much Marriages happen between people with the same surname.
[edit] Religion
They are traditionally Hindus although some have become Christians. Today they constitute a significant part of the Tamil community in India, Sri Lanka, and in other parts of the world.
[edit] In Inscriptions
Inscription, from 1655, records an accord between the Sthanathar, the Chetti merchant community, and the Nattar to contribute fifty Kalanju of gold to the Elunattu Mutt at Chidambaram. Link [2]
[edit] Current Status
Although a great many of the members are still agriculturalists, many have also progressed up the social ladder as doctors, engineers, entrepreneurs, politicians and civil servants. Large number of people from the community are serving the nation as military men. Large number of people serving the tamilnadu police department.
[edit] The code of suicide by warriors or maravars in ancient tamilnadu
Avippali, Thannai, Verttal, Vallan pakkam, Pun Kilithu Mudiyum Maram and Marakkanchi: the forms of martial suicide and suicidal battle of the warrior as the ultimate expression of his loyalty to his commander. These six forms of martial suicide are defined as described by the works referred to above.
Pulla Vazhkai Vallan Pakkam – the martial attitude of the warrior who goes forth into suicidal battle is mentioned by Tholkappiyam. The other works refer to it as Thannai Verttal. Duarte Barbosa describes the practice among the Nayar (of the Chera kingdom). It was later noticed by British officials as well. It was also prevalent among the Maravar (of the Pandya kingdom) from whom the suicidal Aapathhuthavi bodyguard was selected. Thannai Verttal also refers to the suicide of a warrior on hearing that his king or commander has died (Purapporul Venpa Malai). Punkilithu Mudiyum Maram is the martial act of a warrior who commits suicide by tearing apart his battle wound.
Another form of martial suicide mentioned by all the works except Veera soliyam, is Avippali. Tamil inscriptions speak of it as Navakandam. Inscriptions found in many parts of Tamilnadu provide greater information on the practice. Navakandam is the act of a warrior who slices his own neck to fulfil the vow made to korravai – the Tamil goddess of war – for his commanders’ victory in battle. The Kalingathu Parani(10) – a work which celebrates the victory of the Chola king Kulotunga and his general Thondaman in the battle for Kalinga, describes the practice in detail. “The temple of korravai is decorated with lotus flowers which bloomed when the warriors sliced their own necks”(106); “they slice the base of their necks; the severed heads are given to the goddess”(111); “when the neck is sliced and the head is severed, the headless body jumps with joy for having fulfilled the vow”(113).
The epics of Chilapadikaram (5: 79-86) and Manimekalai (6: 50-51) mention the practice. To ensure the complete severing of the head, the warrior tied his hair to a bamboo bent taut before he cut his neck. Hero stones depicting this practice are found all over Tamil Nadu, and are called Saavan Kallu by locals. The warriors who thus committed suicide were not only deified in hero stones (saavan kallu) and worshipped but their relatives were given lands which were exempted from tax(11).
An area handbook (Tharamangalam) of the Tamilnadu archeology department notes that “the Nava Kandam sculpture which is found widely all over Kongu Nadu (Coimbatore, Salem) is to be seen at the Tharamangalam Kailasanathar kovil also. The people call it Saavan Kallu. “The practice of Nava Kandam existed in Kongu Nadu till the early part of this [i.e., 20th] century.”(12)
A Saavan Kallu at Thenkarai Moolanatha sami Kovil in Madurai, depicting the act of a warrior holding his hair with his left hand and slicing his neck with his right – 14th century – is said to be annually worshipped by the Conjeevaram Mudaliyars.(13) The Conjeevaram Mudaliyars are Kaikolar, a presentday weaving caste which was militarized under the Chola empire and was made into a special military body; there are indications that Kaikolar warriors practiced Nava Kandam(14).
Apart from these codified forms of martial suicide, a method called Vadakkiruththal is mentioned in Tamil heroic poetry. It is the act of a warrior king fasting to death, if some dire dishonour were to come upon him(15). The Tamil teacher, and the Dravidian propagandist, turned the song of the legendary Chera king Irumborai who committed suicide when he was taken captive by his enemies into a compelling theme in Tamil renaissance.
The Avippali form of martial suicide as the ultimate expression of loyalty to one’s commander, is deeply embedded in the Tamil psyche. Senchorru-kadan (the debt of red rice) is a phrase that is widely used today by Tamils as an expression of loyalty. One frequently hears of it in a popular Tamil song. The phrase sands for the ritual of partaking of rice by which Maravar and other Tamil military caste warriors bound themselves to their king or commander to die in suicidal battle for him, or to commit suicide on the day he was slain. Of Avippali, the Puraporul Venba Malai ([verse] 92) says, “thinking of nothing but the red (blood) rice the Maravar give their life as offering in battle.”
The ritual of red or blood rice was described by two Muslim travellers who had visited the Tamil country in the 9th century. “A quantity of cooked rice was spread before the king, and some three or four hundred persons came of their own accord and received each a small quantity of rice from the king’s own hands, after he himself had eaten some. By eating of this rice, they all engage themselvesto burn themselves on the day the king dies or is slain; and they punctually fulfill their promise.”(16) In modern times it has been observed that “when a Maravar takes food in the house of a stranger, he will take a pinch of earth and put it on the food before he commences his meal.”(17) This act freed him from the debt of blood rice.[3]
Some also committed suicide by eating bricks.
[edit] Other version
Kallar, Maravar, Agamudaiyar basically are the Pandiya and chola caste who ruled the pandiya nadu and chola nadu.
Kallar mainly lived and are still populas on the northern pandian territory or Thanjavur, Thiruchirappalli, Dindugal, Madurai districts.
Agamudaiyar formed the police force and did security jobs. They bascially stood guard for Temple, Farm lands, Nadan hamlets. They are called servai in Thirunalveli, Thoothukudi districts. Maruthu Sagothararkal are marked for their guard of Kalayar koil against the war with British. They are scaterd all thro Pandiyan Territory mainly to all temple cities.
"In Madurai - West Masi Street,their community people formed a AGAMUDAIYAR ARAN(Maruthu pandiyar mandram)"
Maravar are brave warriors who met head-on. They lived and are still populas on the northern Pandian Territory next to Kallar belt in the districts of Ramnad, Madurai, Raja Palayam, Thirunelveli. They shared the ruling titles of Pandiyans for their bravery. Raja of Ramnad is the fact for this.
When the pandian suffered defeat at the hands of Nayaks and Muslims of Vijayanagar Empire, These 3 castes stood guard and gave their life in protecting the assets of Madurai Meenakshi temple and its chain of temples down south. They retained the pandian control and still are dominant in the southern pandiyan districts of Tamilnadu.
[edit] Movies
Many Tamil movies have portrayed the royalty, valour, pride, culture and practises of the Mukkulathor and most of the movies did well at the box-office. Some of them includes
Thevar Magan
Pasumpon
Madurai Veeran
Sivagangai seemai (film about Maruthu Pandiyar)
Virumaandi
Murattu Kala
Vedham Pudhithu
Kizhakku cheemayilae
Man vaasanai
Sandakozhi
Paruthiveeran
Sivalaperi Paandi
Muthal Mariyathai
Panchalankurichi
Thimiru
Karuththamma
Sillunu oru kadhal
Veyil
Kaalai
Vel
[edit] List of Prominent Mukkulathors
U.(Pasumpon) Muthuramalinga Thevar, one of the icons of the Freedom Movement, is credited with unifying the Kallars,Maravars and Agamudayars and reforming the Mukkulathor social system
Although this list attempts to enlist the prominent Mukkulathhors, this is to state that this list is not exhaustive and is hence bound to miss-out the 'more' prominent Thevars as well.
Raja Raja Chola
[edit] Royalty
Arulmozhi Thevar @ Rajaraja-I, South Indian Emperor, who ruled entire south India, Orissa, Part of the Bengal, Maldives, Srilanka, Malaysia, Java, Sumatra, Indonesia, Andaman. Who controlled a largest navy in the world. The world still remembers him for his best administration & his Big Temple
Most Pandiya kings (e.g., Nedunchezhiyan)
Most Chola kings (e.g., Rajaraja Chola)
Vallal Paari
Earlier Chera Kings
Sethupathis of Ramnad
Vaalukku Veli Pandiya King
Thondaimans of Pudhukottai
[edit] Present day kings and queens
Charubala Thondaiman of Pudukottai
Maduranthaki Nachiar of Sivagangai
Duraichi of Nerkattum saeval
Sivagnana Pandian of Sayalgudi
A Pandya king and queen worshipping Lord Shiva
[edit] Writers and Journalists
Pandithurai Thevar,Founder of fourth tamil sangam
Thirugana Sambantha Kavirayar(poet of Ramanathapuram)
Thirumangai Azhwar
Thiruvalluva Thevar(alias Mailai Kilar)
Arunmozhi thevar(alias chezkilar(Mudali) or uthama chola pallavaraiyar)
Nakkeera thevar
Meikanda thevar
Thiruthhakka thevar
Pulavar Na. Mu. Venkadasamy Nattar - Tamil language & History Researcher
Devaneya Paavanar - Tamil Scholar & Researcher
Ilakuvanar-Tamil scholar
Kavi Perrasu Vairamuthu,famous Tamil poet and star lyricist
Dr.Maraimalai,M.A.,Ph.D.,Tamil Scholar and researcher
Pattukkottai Kumaravel-written more than 1000 dramas.
M.Natarajan, Puthiya Parvai Editor
Pulamai Pithan
[edit] Freedom Fighters
Puli Devar- First person in India to fight and win over the British
Valivitta Thevar
Maruthu Pandiyar brothers - The legendary Tamil warrior brothers stand as an epitome for bravery and courage in Tamil Nadu.
Statue of the Great Maruthu Pandiyar Brothers
Pasumpon Muthuramalinga Thevar - Freedom fighter, social reformer, a descendant of pandiya kings and known for his relationship with Nethaji
Muthu Vaduganathar
Bahadur Vellaiyathevar
Queen Velu Nachiyar
Many unknown warriors from the community participated in the Indian war for freedom.
P. K. Mookayya Thevar (1923 – 1979)
Janaki Thevar
[edit] Politicians and Administrators
late P.Manickam (Vandaiyar)Ex.MLC (two terms) State Secretary, communist party of India, Editor Janasakthi, Tamarai Weekly
Late Ayyanan Ambalam, Leader of Forward Block Party
LG (Break away MDMK)
Nallakannu, Communist leader
Sasikala Natarajan
Natarajan
Late.G.M.Premkumar Vandayar, Founder Mooventhar Munnettra Kazhagam,Chidambaram.
Dr. N. Sethuraman, MMK, Founder of Meenakshi mission hospital, Madurai
Sridhar Vandaiyar, Mooventhar Munnettra Kazhagam
Dr.BT.Kumar, founder,Dravida Vizhipunarchi Kazhakam
Actor M.R.Karthik Leader,TN AIFB
Thamizhachi thangapandian,poet and a budding politician
Late V.Nadimuthu pillai Ex MP,Ex MLA,Dt Board Chairman. Pattukkottai
Azhagu Thirunavukkarasu, Ex-Minister,
C. Mahendran, Communist Party of India
SDS @ SD Somasundaram Gopalar, Ex Minister
Gopalswamy Thenkondar, Ex. M.P.
[edit] Ministers of Central Government
T.R.Baalu, Honorable Minister for Shipping and Road transport of India
S. S. Palanimanickam, Minister for finance, India
[edit] Ministers of State Government
O. Panneerselvam Former Chief minister of TN
Late, Anbil Dharmalingam
Mannai Narayanasamy Former
Alagu Thirunavukkarasu
K.C.Mani Minister for Cooperation
I.Periyasamy, Minister of Law
Thangam Then Arasu, B.E
Suba. Thangavel
Pon. Muthuramalingam, B.A, B.L, Ex-Minister.
Late thiru Pasumpon Tha Kiruttinan - Ex-Minister
MR.Thangapandian Ex-minister
S.Thirunavukkarasan M.P
N.Nainar Nagendran M.A Ex Minister
K.Ayyaru Vandaiyar Former
A.M.Paramasivam Former
Durairaj Former
R.Vaithiyalingam Ex Minister
[edit] Members of Parliament (M.P)
E. M. Sudarsana Natchiappan M.P
L.Ganesan BA, BL, MP,
T.T.V. Dinkaran, M.P.,
R.V.Swaminathan Ex M.P
Dindigul Seenivasan Ex M.P
O.S.Manian Ex Rajyasabha M.P
Thanga Tamil Selvan M.P
R.Kamaraj Ex M.P
Poondi K.Thulasi Ayya Vaandaiyar Ex M.P
Singaravadivelu Ex M.P
Tiruchi Siva M.P
Rajan Chellappa Ex M.P
K.Maaya Thevar From Ex M.P Usilampatti
P.V.Rajendran Ex.M.P
Dr.V.Rajeshwaran Ex.M.P
Shri V.N.Swaminathan Ex MP
[edit] Members of Legislative Assembly (M.L.A)
Chellapandian (former tn assembly speaker 1962-1967)
Sedapatti Muthiah (former tn assembly speaker 1991-1996)
K.Kalimuthu (former tn assembly speaker 2001-2006)
R.Avudaiyappan B.L.( tn assembly speaker 2006 onwards)
S.Kathar Batsha (a) Vellaisamy Thevar (Ex-MLA Muthukulathur)
P.Moorthy (M.L.A, Sholavandan)
V.Karupasamy Pandian
N.MalaiRaja M.A.
A.K.Bose
Rama. Subhuramaniyam B.Sc
Thiruvadanai KR.Ramaswamy
A.Tharmalingam Ex
Atthani S.Kalaimugan
M.S.K. Satyendran Ex M.L.A
Late M.S.K Rajenthiran Ex M.L.A
V.G.Manimegalai Ex.M.L.A
Late, Anbil Poyyamozhi
S.Gurunathan Ex
K.Kittu Ex M.L.A
K.Thangamuthu Ex M.L.A
P.V.Rajendran Ex M.L.A
M.Dhandayuthapani Ex
Late. P.N. Vallarasu, MLA
Late P.U.Shanmugam Ex-Minster
R.Singaram Ex M.L.A
T.Vediyappan Ex-M.L.A.
R.Sridharan Tiuvannamalai Municiple Chairman.
J.Anbazhagan Ex-M.L.A
Kalairajan B.A,B.L.,M.L.A
Late S.Angamuthu Naicker Ex M.L.A
N.R.Rengarajan,MLA
M.Meenakshi sundaram vedaraniyam
M. Ramachandran B.A, B. L Ex MLA
[edit] Mayors of Tamilnadu
Smt. Charubala thondaiman, Mayor, Trichy
M. Anbalagan B.A., Deputy Mayor
P.M.Mannan, Deputy Mayor, Madurai
K.Muthu RamaLingam, Deputy mayor, Nellai
karate thiyagarajan ex. deputy mayor of chennai
S.Viswanatha Pandian, Ex Depty Major,Nellai
[edit] Judges
Justice RathnaVel Pandian, Supreme court Judge and Chairman of V pay commission
Justice A.Ramamurthy, High Court of Madras (retired)
Justice Ramalingam , High Court of Madras (retired)
Justice S. Rajeswaran, High Court of Madras
Justice S. Suguna, High Court of Madras
Justice Nagamuthu, High Court of Madras
[edit] Civil services
Malaichamy, I.A.S, also served as State Election commission officer in India.
Palanichamy, Tamil Nadu State Election Commissioner
Ponnu Swamy , DSP Vegilenence and AntiCorrecption Tamil Nadu
Rajendran, I.A.S, Tamil Development, Hindu Religious and culture & Information public relation
Ayyar Sollai, I.A.S
Ramalingam I.A.S
Vivekanadan I.A.S
Ramramasundaram I.A.S
Arumugam, I.A.S
S.Rajarathinam I.A.S
Karpurasundara Pandian I.A.S
V.Palanisamy I.A.S
S.Karuthaya Pandian I.A.S
N. Sivanesan, I.A.S
U.Subramanian, I.A.S
Sivasubramanian, I.A.S
N Balachandran, I.A.S
S.N.Karupanan, I.A.S
A.N.Dhyaneswaran, I.A.S
V.S.Rajhan, I.P.S
D.S. Panjabagesan I.P.S
Pon Paramaguru, I.P.S
Sivanandi.P I.P.S
Periyaiya, I.P.S (villupuram S.P)
Velladurai, Encounter specialist
ThamaraiKanan, IPS
Patcha Thani Manickam S.P retired
E.Masanamuthu, I.P.S
Sankara Vadivelu, IRS, Customs & C.Excise
Xavier ,DSP Nellai
K.Palanichamy, ADSP, Tiruvallur
Chandra Bose, DC
Pon Manickavel, S.P
Kaliyamoorthy, S.P.
[edit] Scientists and Academicians
Dr.I.Singaram, Registrar, Madurai Kamaraj University
Late Dr.Vedaiyan,B.E.,(Hons),Ph.D.,Dean of Technology, Anna University
Late Shri.S.Sitaram B.A.,Bsc(hons).,LTM.,AMCT., Director National Textile corporation,coimbatore.
Dr. (Major) D. Raja, Former Vice-Chancellor of the TN Dr. MGR Medical University
Dr. M.Rajagopal M.S Ortho {former dean kilpauk medical college}
Dr. N Mohandoss, IMA President, Thanjavur
Prof.Dr. V.Varadarajanjan,pioneer surgeon,Former IMA,IMC,ASI President, Thanjavur
[edit] Business
S.Sivakumar,Industrialist& Director-LGB,Coimbatore
S.Karthikeyan M.S.,MBA Director in Engineering, Yahoo India.
P.Palanisamy (PRP groups-granites,roadways,exports)
Paul Pandian, Founder of Axes Technologies
Avudayanikottai P.Karuppaiya
M.V.Muthuramalingam, Chairperson, Velammal Engineering College
Solaimalai thevar, Ambiga groups
MJF.Ln.Leo Muthu Sri Sai Ram Engineering college
K.Maruthupandiyan, Chairperson Maruthupandiyar College of arts and Science
Arunachalam (chairperson -Student Xerox)
S.Murugan,Vasan's & Om Group of Companies, Thiruvanaikoil, Trichy
Prof. P. Murugesan, Chancellor, PRIST UNIVERSITY, Thanjavur
[edit] Movies, Film and Arts
[edit] Artists
Chevalier Sivaji Ganesan
Late Sankarathaas Swamikal Naadaka Thanthai
Actor Chevalier Sivaji Ganesan
Chinnappa Thevar, Producer, Founder of Thevar films
Late actor R. Muthuraman
Actor S.S.Rajendran
Actress Manorama,Guinness World Record holder for acting in the maximum number of movies [More than 1500]
Late actor O.A.K. Thevar
Thiru. A. Ramiah Thevar, President - Indian Film Chamber of Commerce
Music director Chandrabose
Actor Karthik Muthuraman
Actor Prabhu Ganesan
Actor Arunpandian
Actor S. S. Chandran
Actor Rajesh
Actor Sangili murugan
Actor Chandrasekar
Actor Manoj bharathiraja
Actor Periyakaruppu thevar
Actor J.K.Rithesh
Actor 'Kakka' Radha Krishnan
Actor 'Kallapart' Natarajan
Actor Late. Nagaraja cholan
Actor Vivek
Actor Senthil
Actor,director S. J. Suryaah
Directors
Director Bharathiraja
Director Bala
Director Kathir
Director Susi Ganesan
Director T.P. Singampuli
Director T.P.Gajendran
Director Krishna
SFX Director Trotsky Marudu
Painter Pugalendi
Director Viji
Rambo Rajkumar
Cinematographer Chezhiyan
Art Director Late. A. Chella
References
On Tamil Militarism- The suppression of Tamil military castes
Genetic structure of four socio-culturally diversified caste populations of southwest India
http://www.thevarcommunity.com/
http://www.varalaaru.com/Default.asp?articleid=113
http://www.varalaaru.com/Default.asp?articleid=124
http://www.varalaaru.com/Default.asp?articleid=93
http://www.varalaaru.com/Default.asp?articleid=154
http://www.varalaaru.com/Default.asp?articleid=252
See also
Kshatriya
Pandyan Kingdom
Chola Dynasty
Puli Thevar
Maruthu Pandiyar
U. Muthuramalingam Thevar
External links
http://www.thevar.in
http://www.thevarcommunity.com/
http://www.devaronline.com/
http://thevarcommunitymumbai.com
http://www.thevaryouth.com/
http://pasumpontrust.com/
http://WWW.MUTHURAMALINGATHEVAR.COM
Matrimony site for mukkulathor
Clans
The Kallar, Maravar and Agamudaiyar communities constitute the Kshatriya or warrior class of Tamil Nadu, South India. They are all believed to have originated from an ancient people called Kalabhrar.
[edit] Kallar
Kallar (Tamil: கள்ளர்) is one of the three communities which constitute the Mukkalathor confederacy. European eyewitnesses of the 18th century have made mention of Kallars as "a fearless tribe show many signs of independence and non-submission to any form of subjugation". They were expert soldiers and constituted the bulk of Chola and Pandya armies.
One of the principal weapons of the Kallars is the boomerang. This has evoked comparisons with the Australian aborigines and vouch for the theory that Kallars were one of the earliest people to inhabit the Indian subcontinent. The principal occupation of Kallars is farming.
Kallars are found largely in Madurai, Sivagangai, Pudukkottai, Thanjavur, Trichy, Theni and Ramanathapuram districts of Tamil Nadu. One of their popular deities is Kallazhagar who is a warrior form of Lord Thirumala or Venkadavan.
There are various sub-castes of Kallars, amongst whom the Ambalakarar is the most important. They were a warlike people who strongly resisted every British attempt to subjugate them. They are found in Madurai and Sivaganga districts. In these districts, each village is headed by an Ambalakarar (president of an assembly) and the Ambalakarars took upon themselves the power to adjudicate disputes that arose among the inhabitants in the "nadu", belonging to different castes. They used to hear complaints, hold inquiries and punish the offenders. They wielded considerable powers to intervene in any kind of transaction or transfer of property among the people. No land could be alienated from one man to another without the permission of the Ambalakarars. Another important Kallar subcaste is the Piramalai Kallar. They are highly conservative and have preserved their customs and traditions to the present day. They are also believed to be the oldest inhabitants of the Tamil country with reports of their presence going back to Tamil literary works of the 4th century B.C. They are found mainly in the districts of Madurai and Theni. Their popular deity is Amman, the Mother Goddess.
It is believed that the Maravar, Agamudayars, Thanjai Cholarkula Kalla Nattars, Pandiya Vellalars, Chola Vellalars, Chera Vellalar, Vellala Mudaliyars, Agamudaya Mudaliars, Conjeevaram Mudaliars and, Udayars have all descended from Kallars.
[edit] Maravar
Maravar (Tamil: மறவர்) are one of the oldest social groups to be mentioned by the Sangam Tamil literature. This indicates an association with the Tamil land which is at least 2,000 years old. The writers of the Sangam Age place them in rural settlements withdrawn from cities. Maravar, in Tamil, means a warrior. Maravars are the courageous breed and were involved in the major wars that Tamilnadu witnessed.
Other historians postulate that Maravar is derived from Tamil language term Marutham (called as Thinnai). They originally lived in (See Ancient Tamil country). The name of the city Madurai is also postulated to be derived from Maruthai and honorific title of local Pandya kings.
[edit] Agamudayar
Agamudayar (Tamil: அகமுடையார்) also known as Agam Padaiyar or defending soldiers (or in pure Tamil, Agam udayar meaning: Agam - prestige, Udayar - having) indicating a specialization as soldiers or rulers. Agam can also be compared with heart, (as in "Agathin Azhagu Mugathil Theriyum"), and can be interpreted as, "people with a good heart". Although their name is attested later in literature, they and the culture is indigenous to the area and are ancient in origins. Thevars of Ramanthapuram district are given the title Servai.
Some believe these castes formed as part of military formation of Kallap-Padai or hustlers, Marap-Padai or soldiers and Agap-Padai or defenders, There is lot of evidence has been put forward towards this theory. One among this is chola king raja raja who has udayar surname married a vellala girl of kodumbalur velir there son was called as rajendra chola.
'கள்ளர் மறவர் கனத்ததோர் அகமுடையார் மெல்ல மெல்லவே வெள்ளாளரானார்'
[edit] History
[edit] Origins
There are diverse theories with regard to the origin of Mukkulathors.
Dr Spencer Wells and Dr. Pitchappan have found an ancient DNA marker in the blood of Kallar that links them to the very first modern humans who migrated out of Africa about 60,000 years ago and travelling through the southern coastline of Asia had eventually reached Australia. Based on this theory, it is assumed that the Piramala Kallars are the oldest human inhabitants of the subcontinent. Yet, this is an isolated case found only among the individuals of the Kallar caste.[citation needed]
[edit] The Nayak Period and the Polygars
The downfall of the Mukkulathors occurred in 1345 with the fall of Vira Pandyan IV and the subsequent conquest of Madurai by the Delhi Sultanate. However, the southern territories of the Sultanate soon asserted their independence and the Mukkulathors recovered under the Vijayanagar Empire and later under the Nayak dynasty during whose period they served as Polygars or chieftains. The Nayaks were actually governors appointed by Vijayanagar kings and were Naidus of Telugu origin. Later, after the fall of Vijayanagar, they established some measure of independence in the provinces which they governed and appointed individuals from the warrior Mukkulathor clans as their military chieftains and governors. After a century of peace and prosperity, the Nayak kingdom disintegrated and regional Polygar chieftains most of whom were from the Mukkulathor communities, making use of this opportunity, established their dominance and rule in the areas which they governed. However, just as their sun was in its ascendancy there arose a serious obstacle in the form of the British East India Company who desired to force the Polygars into submission and annex their territories to the Madras Presidency.
[edit] Freedom Fighters and the Polygar Wars
There was a clash of interests between Mukkulathor Polygar chieftains seeking to recover their lands after 400 years of foreign rule and the British East India Company, an emerging power seeking to expand its influence and power into new territories and to arrest the growth of French influence in India ahead of the Seven Years War.
The first direct challenge was thrown by Puli Thevan in 1755. This was precipitated by the support the British East India Company lent to Puli Thevar's enemy, the Nawab of Arcot. Puli Thevar is remembered as the first king to have fought and defeated the British in India. His exploits have since become legendary.
Resistance to British rule was also offered by Padal Vellaiya Devan who fought the British along with Kattabomman. His son Desakaval Senbaga Devar is also remembered for his exploits.
Queen Velu Nachiyar, Queen of Sivaganga, is another noted personality who fought with the British during early British Era.
The Maruthu Pandiyar brothers are notable for their role in the Polygar Wars. They were eventually captured by the British and hanged in 1801.
[edit] Surnames
The surnames used by the kallar people are Ambalakarar, Servai, Vandaiyar, Thalaivar, Nattaar (not Nadar), etc. Women use the title Nachiyaar and it is a general practice in Southern Tamil Nadhu to address a Thevar woman as "Nachchiyaar".
The Kallars of Dindigul, Trichy, Thanjavur, Theni, Madurai, Sivaganga, Pudukottai and Ramnad Districts have very distinct surnames. Some of the most common names are Sendapiriyar, Alathondamar, Ambalam, Aarsuthiyar,Kaadavaraayar, Kalingarayar, Vandaiyaar, Thanjaraayar, Chozhangaraayar, Kandiyar, Pursaar, Vaanavaraayar, Mazhavaraayar, Pallavaraayar,Ponnapoondar,Pullavaraayar, Servai, Karaimeendar,Vanavarayar,Vairayar,Ponpethiar,Gopalar, Thondaimaan, Thevar, Kandapillai, Vayaadiyar, Vanniar, Nattar, Alankara Priyar, Munaiyatriyar,Keerudayar, Saaluvar, Manraayar,Kaadavaraayar, Madhavarayar, Onthiriyar, Serumadar, Vambaliar, Thenkondaar, Mankondaar, Kaaduvetiyaar, Sozhagar, Chozanga Nattar etc. There are over 700 surnames in use.
There is a group of Agamudayars in Northern Tamil Nadhu (Thiruvannamalai, Vellor, Arani, Arcot).They migrated from Madurai in 17th century. They have other surnames like Udayar,Mudhaliyar, Arcot Mudhaliyar[1] and Thuluva Vellalar. Not That much Marriages happen between people with the same surname.
[edit] Religion
They are traditionally Hindus although some have become Christians. Today they constitute a significant part of the Tamil community in India, Sri Lanka, and in other parts of the world.
[edit] In Inscriptions
Inscription, from 1655, records an accord between the Sthanathar, the Chetti merchant community, and the Nattar to contribute fifty Kalanju of gold to the Elunattu Mutt at Chidambaram. Link [2]
[edit] Current Status
Although a great many of the members are still agriculturalists, many have also progressed up the social ladder as doctors, engineers, entrepreneurs, politicians and civil servants. Large number of people from the community are serving the nation as military men. Large number of people serving the tamilnadu police department.
[edit] The code of suicide by warriors or maravars in ancient tamilnadu
Avippali, Thannai, Verttal, Vallan pakkam, Pun Kilithu Mudiyum Maram and Marakkanchi: the forms of martial suicide and suicidal battle of the warrior as the ultimate expression of his loyalty to his commander. These six forms of martial suicide are defined as described by the works referred to above.
Pulla Vazhkai Vallan Pakkam – the martial attitude of the warrior who goes forth into suicidal battle is mentioned by Tholkappiyam. The other works refer to it as Thannai Verttal. Duarte Barbosa describes the practice among the Nayar (of the Chera kingdom). It was later noticed by British officials as well. It was also prevalent among the Maravar (of the Pandya kingdom) from whom the suicidal Aapathhuthavi bodyguard was selected. Thannai Verttal also refers to the suicide of a warrior on hearing that his king or commander has died (Purapporul Venpa Malai). Punkilithu Mudiyum Maram is the martial act of a warrior who commits suicide by tearing apart his battle wound.
Another form of martial suicide mentioned by all the works except Veera soliyam, is Avippali. Tamil inscriptions speak of it as Navakandam. Inscriptions found in many parts of Tamilnadu provide greater information on the practice. Navakandam is the act of a warrior who slices his own neck to fulfil the vow made to korravai – the Tamil goddess of war – for his commanders’ victory in battle. The Kalingathu Parani(10) – a work which celebrates the victory of the Chola king Kulotunga and his general Thondaman in the battle for Kalinga, describes the practice in detail. “The temple of korravai is decorated with lotus flowers which bloomed when the warriors sliced their own necks”(106); “they slice the base of their necks; the severed heads are given to the goddess”(111); “when the neck is sliced and the head is severed, the headless body jumps with joy for having fulfilled the vow”(113).
The epics of Chilapadikaram (5: 79-86) and Manimekalai (6: 50-51) mention the practice. To ensure the complete severing of the head, the warrior tied his hair to a bamboo bent taut before he cut his neck. Hero stones depicting this practice are found all over Tamil Nadu, and are called Saavan Kallu by locals. The warriors who thus committed suicide were not only deified in hero stones (saavan kallu) and worshipped but their relatives were given lands which were exempted from tax(11).
An area handbook (Tharamangalam) of the Tamilnadu archeology department notes that “the Nava Kandam sculpture which is found widely all over Kongu Nadu (Coimbatore, Salem) is to be seen at the Tharamangalam Kailasanathar kovil also. The people call it Saavan Kallu. “The practice of Nava Kandam existed in Kongu Nadu till the early part of this [i.e., 20th] century.”(12)
A Saavan Kallu at Thenkarai Moolanatha sami Kovil in Madurai, depicting the act of a warrior holding his hair with his left hand and slicing his neck with his right – 14th century – is said to be annually worshipped by the Conjeevaram Mudaliyars.(13) The Conjeevaram Mudaliyars are Kaikolar, a presentday weaving caste which was militarized under the Chola empire and was made into a special military body; there are indications that Kaikolar warriors practiced Nava Kandam(14).
Apart from these codified forms of martial suicide, a method called Vadakkiruththal is mentioned in Tamil heroic poetry. It is the act of a warrior king fasting to death, if some dire dishonour were to come upon him(15). The Tamil teacher, and the Dravidian propagandist, turned the song of the legendary Chera king Irumborai who committed suicide when he was taken captive by his enemies into a compelling theme in Tamil renaissance.
The Avippali form of martial suicide as the ultimate expression of loyalty to one’s commander, is deeply embedded in the Tamil psyche. Senchorru-kadan (the debt of red rice) is a phrase that is widely used today by Tamils as an expression of loyalty. One frequently hears of it in a popular Tamil song. The phrase sands for the ritual of partaking of rice by which Maravar and other Tamil military caste warriors bound themselves to their king or commander to die in suicidal battle for him, or to commit suicide on the day he was slain. Of Avippali, the Puraporul Venba Malai ([verse] 92) says, “thinking of nothing but the red (blood) rice the Maravar give their life as offering in battle.”
The ritual of red or blood rice was described by two Muslim travellers who had visited the Tamil country in the 9th century. “A quantity of cooked rice was spread before the king, and some three or four hundred persons came of their own accord and received each a small quantity of rice from the king’s own hands, after he himself had eaten some. By eating of this rice, they all engage themselvesto burn themselves on the day the king dies or is slain; and they punctually fulfill their promise.”(16) In modern times it has been observed that “when a Maravar takes food in the house of a stranger, he will take a pinch of earth and put it on the food before he commences his meal.”(17) This act freed him from the debt of blood rice.[3]
Some also committed suicide by eating bricks.
[edit] Other version
Kallar, Maravar, Agamudaiyar basically are the Pandiya and chola caste who ruled the pandiya nadu and chola nadu.
Kallar mainly lived and are still populas on the northern pandian territory or Thanjavur, Thiruchirappalli, Dindugal, Madurai districts.
Agamudaiyar formed the police force and did security jobs. They bascially stood guard for Temple, Farm lands, Nadan hamlets. They are called servai in Thirunalveli, Thoothukudi districts. Maruthu Sagothararkal are marked for their guard of Kalayar koil against the war with British. They are scaterd all thro Pandiyan Territory mainly to all temple cities.
"In Madurai - West Masi Street,their community people formed a AGAMUDAIYAR ARAN(Maruthu pandiyar mandram)"
Maravar are brave warriors who met head-on. They lived and are still populas on the northern Pandian Territory next to Kallar belt in the districts of Ramnad, Madurai, Raja Palayam, Thirunelveli. They shared the ruling titles of Pandiyans for their bravery. Raja of Ramnad is the fact for this.
When the pandian suffered defeat at the hands of Nayaks and Muslims of Vijayanagar Empire, These 3 castes stood guard and gave their life in protecting the assets of Madurai Meenakshi temple and its chain of temples down south. They retained the pandian control and still are dominant in the southern pandiyan districts of Tamilnadu.
[edit] Movies
Many Tamil movies have portrayed the royalty, valour, pride, culture and practises of the Mukkulathor and most of the movies did well at the box-office. Some of them includes
Thevar Magan
Pasumpon
Madurai Veeran
Sivagangai seemai (film about Maruthu Pandiyar)
Virumaandi
Murattu Kala
Vedham Pudhithu
Kizhakku cheemayilae
Man vaasanai
Sandakozhi
Paruthiveeran
Sivalaperi Paandi
Muthal Mariyathai
Panchalankurichi
Thimiru
Karuththamma
Sillunu oru kadhal
Veyil
Kaalai
Vel
[edit] List of Prominent Mukkulathors
U.(Pasumpon) Muthuramalinga Thevar, one of the icons of the Freedom Movement, is credited with unifying the Kallars,Maravars and Agamudayars and reforming the Mukkulathor social system
Although this list attempts to enlist the prominent Mukkulathhors, this is to state that this list is not exhaustive and is hence bound to miss-out the 'more' prominent Thevars as well.
Raja Raja Chola
[edit] Royalty
Arulmozhi Thevar @ Rajaraja-I, South Indian Emperor, who ruled entire south India, Orissa, Part of the Bengal, Maldives, Srilanka, Malaysia, Java, Sumatra, Indonesia, Andaman. Who controlled a largest navy in the world. The world still remembers him for his best administration & his Big Temple
Most Pandiya kings (e.g., Nedunchezhiyan)
Most Chola kings (e.g., Rajaraja Chola)
Vallal Paari
Earlier Chera Kings
Sethupathis of Ramnad
Vaalukku Veli Pandiya King
Thondaimans of Pudhukottai
[edit] Present day kings and queens
Charubala Thondaiman of Pudukottai
Maduranthaki Nachiar of Sivagangai
Duraichi of Nerkattum saeval
Sivagnana Pandian of Sayalgudi
A Pandya king and queen worshipping Lord Shiva
[edit] Writers and Journalists
Pandithurai Thevar,Founder of fourth tamil sangam
Thirugana Sambantha Kavirayar(poet of Ramanathapuram)
Thirumangai Azhwar
Thiruvalluva Thevar(alias Mailai Kilar)
Arunmozhi thevar(alias chezkilar(Mudali) or uthama chola pallavaraiyar)
Nakkeera thevar
Meikanda thevar
Thiruthhakka thevar
Pulavar Na. Mu. Venkadasamy Nattar - Tamil language & History Researcher
Devaneya Paavanar - Tamil Scholar & Researcher
Ilakuvanar-Tamil scholar
Kavi Perrasu Vairamuthu,famous Tamil poet and star lyricist
Dr.Maraimalai,M.A.,Ph.D.,Tamil Scholar and researcher
Pattukkottai Kumaravel-written more than 1000 dramas.
M.Natarajan, Puthiya Parvai Editor
Pulamai Pithan
[edit] Freedom Fighters
Puli Devar- First person in India to fight and win over the British
Valivitta Thevar
Maruthu Pandiyar brothers - The legendary Tamil warrior brothers stand as an epitome for bravery and courage in Tamil Nadu.
Statue of the Great Maruthu Pandiyar Brothers
Pasumpon Muthuramalinga Thevar - Freedom fighter, social reformer, a descendant of pandiya kings and known for his relationship with Nethaji
Muthu Vaduganathar
Bahadur Vellaiyathevar
Queen Velu Nachiyar
Many unknown warriors from the community participated in the Indian war for freedom.
P. K. Mookayya Thevar (1923 – 1979)
Janaki Thevar
[edit] Politicians and Administrators
late P.Manickam (Vandaiyar)Ex.MLC (two terms) State Secretary, communist party of India, Editor Janasakthi, Tamarai Weekly
Late Ayyanan Ambalam, Leader of Forward Block Party
LG (Break away MDMK)
Nallakannu, Communist leader
Sasikala Natarajan
Natarajan
Late.G.M.Premkumar Vandayar, Founder Mooventhar Munnettra Kazhagam,Chidambaram.
Dr. N. Sethuraman, MMK, Founder of Meenakshi mission hospital, Madurai
Sridhar Vandaiyar, Mooventhar Munnettra Kazhagam
Dr.BT.Kumar, founder,Dravida Vizhipunarchi Kazhakam
Actor M.R.Karthik Leader,TN AIFB
Thamizhachi thangapandian,poet and a budding politician
Late V.Nadimuthu pillai Ex MP,Ex MLA,Dt Board Chairman. Pattukkottai
Azhagu Thirunavukkarasu, Ex-Minister,
C. Mahendran, Communist Party of India
SDS @ SD Somasundaram Gopalar, Ex Minister
Gopalswamy Thenkondar, Ex. M.P.
[edit] Ministers of Central Government
T.R.Baalu, Honorable Minister for Shipping and Road transport of India
S. S. Palanimanickam, Minister for finance, India
[edit] Ministers of State Government
O. Panneerselvam Former Chief minister of TN
Late, Anbil Dharmalingam
Mannai Narayanasamy Former
Alagu Thirunavukkarasu
K.C.Mani Minister for Cooperation
I.Periyasamy, Minister of Law
Thangam Then Arasu, B.E
Suba. Thangavel
Pon. Muthuramalingam, B.A, B.L, Ex-Minister.
Late thiru Pasumpon Tha Kiruttinan - Ex-Minister
MR.Thangapandian Ex-minister
S.Thirunavukkarasan M.P
N.Nainar Nagendran M.A Ex Minister
K.Ayyaru Vandaiyar Former
A.M.Paramasivam Former
Durairaj Former
R.Vaithiyalingam Ex Minister
[edit] Members of Parliament (M.P)
E. M. Sudarsana Natchiappan M.P
L.Ganesan BA, BL, MP,
T.T.V. Dinkaran, M.P.,
R.V.Swaminathan Ex M.P
Dindigul Seenivasan Ex M.P
O.S.Manian Ex Rajyasabha M.P
Thanga Tamil Selvan M.P
R.Kamaraj Ex M.P
Poondi K.Thulasi Ayya Vaandaiyar Ex M.P
Singaravadivelu Ex M.P
Tiruchi Siva M.P
Rajan Chellappa Ex M.P
K.Maaya Thevar From Ex M.P Usilampatti
P.V.Rajendran Ex.M.P
Dr.V.Rajeshwaran Ex.M.P
Shri V.N.Swaminathan Ex MP
[edit] Members of Legislative Assembly (M.L.A)
Chellapandian (former tn assembly speaker 1962-1967)
Sedapatti Muthiah (former tn assembly speaker 1991-1996)
K.Kalimuthu (former tn assembly speaker 2001-2006)
R.Avudaiyappan B.L.( tn assembly speaker 2006 onwards)
S.Kathar Batsha (a) Vellaisamy Thevar (Ex-MLA Muthukulathur)
P.Moorthy (M.L.A, Sholavandan)
V.Karupasamy Pandian
N.MalaiRaja M.A.
A.K.Bose
Rama. Subhuramaniyam B.Sc
Thiruvadanai KR.Ramaswamy
A.Tharmalingam Ex
Atthani S.Kalaimugan
M.S.K. Satyendran Ex M.L.A
Late M.S.K Rajenthiran Ex M.L.A
V.G.Manimegalai Ex.M.L.A
Late, Anbil Poyyamozhi
S.Gurunathan Ex
K.Kittu Ex M.L.A
K.Thangamuthu Ex M.L.A
P.V.Rajendran Ex M.L.A
M.Dhandayuthapani Ex
Late. P.N. Vallarasu, MLA
Late P.U.Shanmugam Ex-Minster
R.Singaram Ex M.L.A
T.Vediyappan Ex-M.L.A.
R.Sridharan Tiuvannamalai Municiple Chairman.
J.Anbazhagan Ex-M.L.A
Kalairajan B.A,B.L.,M.L.A
Late S.Angamuthu Naicker Ex M.L.A
N.R.Rengarajan,MLA
M.Meenakshi sundaram vedaraniyam
M. Ramachandran B.A, B. L Ex MLA
[edit] Mayors of Tamilnadu
Smt. Charubala thondaiman, Mayor, Trichy
M. Anbalagan B.A., Deputy Mayor
P.M.Mannan, Deputy Mayor, Madurai
K.Muthu RamaLingam, Deputy mayor, Nellai
karate thiyagarajan ex. deputy mayor of chennai
S.Viswanatha Pandian, Ex Depty Major,Nellai
[edit] Judges
Justice RathnaVel Pandian, Supreme court Judge and Chairman of V pay commission
Justice A.Ramamurthy, High Court of Madras (retired)
Justice Ramalingam , High Court of Madras (retired)
Justice S. Rajeswaran, High Court of Madras
Justice S. Suguna, High Court of Madras
Justice Nagamuthu, High Court of Madras
[edit] Civil services
Malaichamy, I.A.S, also served as State Election commission officer in India.
Palanichamy, Tamil Nadu State Election Commissioner
Ponnu Swamy , DSP Vegilenence and AntiCorrecption Tamil Nadu
Rajendran, I.A.S, Tamil Development, Hindu Religious and culture & Information public relation
Ayyar Sollai, I.A.S
Ramalingam I.A.S
Vivekanadan I.A.S
Ramramasundaram I.A.S
Arumugam, I.A.S
S.Rajarathinam I.A.S
Karpurasundara Pandian I.A.S
V.Palanisamy I.A.S
S.Karuthaya Pandian I.A.S
N. Sivanesan, I.A.S
U.Subramanian, I.A.S
Sivasubramanian, I.A.S
N Balachandran, I.A.S
S.N.Karupanan, I.A.S
A.N.Dhyaneswaran, I.A.S
V.S.Rajhan, I.P.S
D.S. Panjabagesan I.P.S
Pon Paramaguru, I.P.S
Sivanandi.P I.P.S
Periyaiya, I.P.S (villupuram S.P)
Velladurai, Encounter specialist
ThamaraiKanan, IPS
Patcha Thani Manickam S.P retired
E.Masanamuthu, I.P.S
Sankara Vadivelu, IRS, Customs & C.Excise
Xavier ,DSP Nellai
K.Palanichamy, ADSP, Tiruvallur
Chandra Bose, DC
Pon Manickavel, S.P
Kaliyamoorthy, S.P.
[edit] Scientists and Academicians
Dr.I.Singaram, Registrar, Madurai Kamaraj University
Late Dr.Vedaiyan,B.E.,(Hons),Ph.D.,Dean of Technology, Anna University
Late Shri.S.Sitaram B.A.,Bsc(hons).,LTM.,AMCT., Director National Textile corporation,coimbatore.
Dr. (Major) D. Raja, Former Vice-Chancellor of the TN Dr. MGR Medical University
Dr. M.Rajagopal M.S Ortho {former dean kilpauk medical college}
Dr. N Mohandoss, IMA President, Thanjavur
Prof.Dr. V.Varadarajanjan,pioneer surgeon,Former IMA,IMC,ASI President, Thanjavur
[edit] Business
S.Sivakumar,Industrialist& Director-LGB,Coimbatore
S.Karthikeyan M.S.,MBA Director in Engineering, Yahoo India.
P.Palanisamy (PRP groups-granites,roadways,exports)
Paul Pandian, Founder of Axes Technologies
Avudayanikottai P.Karuppaiya
M.V.Muthuramalingam, Chairperson, Velammal Engineering College
Solaimalai thevar, Ambiga groups
MJF.Ln.Leo Muthu Sri Sai Ram Engineering college
K.Maruthupandiyan, Chairperson Maruthupandiyar College of arts and Science
Arunachalam (chairperson -Student Xerox)
S.Murugan,Vasan's & Om Group of Companies, Thiruvanaikoil, Trichy
Prof. P. Murugesan, Chancellor, PRIST UNIVERSITY, Thanjavur
[edit] Movies, Film and Arts
[edit] Artists
Chevalier Sivaji Ganesan
Late Sankarathaas Swamikal Naadaka Thanthai
Actor Chevalier Sivaji Ganesan
Chinnappa Thevar, Producer, Founder of Thevar films
Late actor R. Muthuraman
Actor S.S.Rajendran
Actress Manorama,Guinness World Record holder for acting in the maximum number of movies [More than 1500]
Late actor O.A.K. Thevar
Thiru. A. Ramiah Thevar, President - Indian Film Chamber of Commerce
Music director Chandrabose
Actor Karthik Muthuraman
Actor Prabhu Ganesan
Actor Arunpandian
Actor S. S. Chandran
Actor Rajesh
Actor Sangili murugan
Actor Chandrasekar
Actor Manoj bharathiraja
Actor Periyakaruppu thevar
Actor J.K.Rithesh
Actor 'Kakka' Radha Krishnan
Actor 'Kallapart' Natarajan
Actor Late. Nagaraja cholan
Actor Vivek
Actor Senthil
Actor,director S. J. Suryaah
Directors
Director Bharathiraja
Director Bala
Director Kathir
Director Susi Ganesan
Director T.P. Singampuli
Director T.P.Gajendran
Director Krishna
SFX Director Trotsky Marudu
Painter Pugalendi
Director Viji
Rambo Rajkumar
Cinematographer Chezhiyan
Art Director Late. A. Chella
References
On Tamil Militarism- The suppression of Tamil military castes
Genetic structure of four socio-culturally diversified caste populations of southwest India
http://www.thevarcommunity.com/
http://www.varalaaru.com/Default.asp?articleid=113
http://www.varalaaru.com/Default.asp?articleid=124
http://www.varalaaru.com/Default.asp?articleid=93
http://www.varalaaru.com/Default.asp?articleid=154
http://www.varalaaru.com/Default.asp?articleid=252
See also
Kshatriya
Pandyan Kingdom
Chola Dynasty
Puli Thevar
Maruthu Pandiyar
U. Muthuramalingam Thevar
External links
http://www.thevar.in
http://www.thevarcommunity.com/
http://www.devaronline.com/
http://thevarcommunitymumbai.com
http://www.thevaryouth.com/
http://pasumpontrust.com/
http://WWW.MUTHURAMALINGATHEVAR.COM
Matrimony site for mukkulathor
மாவீரன் பூலித்தேவன்
முதன் முதலில் விடுதலைக்கு குரல் கொடுத்தவர் வீரபாண்டிய கட்டபொம்மனோ அல்ல! ஜான்சிராணி லக்குமிபாயோ அல்ல!!
சிப்பாய் கலகமும் அல்ல!!! தென்னகத்து பூலித்தேவன் தான். ஏனோ வராலாறுகள் தமிழர்களை மூடிட்டு வைத்து மறைக்கின்றன.
மாவீரன் பூலித்தேவன் ஒரு மாபெரும் புரட்சித் தலைவன். தென்பாண்டி நாட்டில், திருநெல்வேலிச் சீமையில் தோன்றி தன்னிகரற்றுத் தலைநிமிர்ந்து வாழ்ந்த தமிழ் மறவன்! நெற்கட்டான் செவ்வலைத் தலைமையிடமாகக் கொண்ட செங்கோலொச்சிய பாளையக்காரனாவான். தன்பாளையத்திற்கு மட்டுமின்று மேற்குப் பாளையத்தார்களுக்கெல்லாம் தலைமையேற்று மாற்றாரை நடு நடுங்கச்செய்த மாபெரும் போர்வீரன்.
இந்திய விடுதலைக்காக வெள்ளையரை எதிர்த்து முதன் முதலில் ‘வெள்ளையனே வெளியேறு’ என்று முதல் முழக்கமிட்ட விடுதலைப் போராளி பூலித்தேவனேயாவான். இவனுடைய வீர வராலாறு இந்திய விடுதலை வரலாற்றில் பொன்னெழுத்துக்களால் பொறிக்கப்பட வேண்டிய ஒன்றாகும். அரை நூற்றாண்டுக்கு மேலாக தென்னகத்தை ஒரு கலக்குக் கலக்கிய மாவீரன் பூலித்தேவனின் சாதனைகள் பற்றி இன்னமும் சரித்திர ஆசிரியரகள் விமர்சித்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள். அந்தத் தமிழ் மறவன் பூலித்தேவனின் வரலாற்றுச் சுவடிகளில் சிலவற்றைக் இங்கு காண்போம்.
மதுரையில் நாயக்க மன்னர்களின் ஆட்சி 1529 முதல் 1736 வரை இருந்தது. இவர்களில் விசுவநாத நாயக்கர் முதல்வராவார். இவர் 1529 முதல் 1564 வரை ஆட்சி புரிந்தார். இவருடைய ஆட்சி காலத்தில் தான் பாண்டிய நாடு 72 பாளையங்களாகப் பிரிக்கப்பட்டு ஒவ்வொரு பாளையமும் ஒருவரின் கட்டுப்பாட்டில் வைக்கப்பட்டு அவர்களுக்கு அந்த பாளையத்துக்கு உட்பட்ட அதிகாரங்கள் வழங்கப்பட்டன.
இவ்வாறு பாளையங்களாக பிரிக்கப்பட்டதன் காரணம் பாண்டிய வமசத்தினர் மீண்டும் படைத் திரட்டி ஆட்சியைப் பிடிப்பதை தவிர்ப்பதற்காகத்தான். மதுரை, திருச்சி, கொங்குநாடு ஆகிய பகுதிகளில் தெலுங்கர்களையே நாயக்க மன்னன் நியமித்தான். திருநெவேலிச் சீமையில் தான் பெரும்பாலும் தமிழர்கள் நியமிக்கப்பட்டிருந்தார்கள்.
மேலும் பாண்டிய வம்சத்தின் சிலரையும் பாளையக்காரர்களாக நியமித்து ஓரளவு வம்சாவழி எதிர்ப்பையும் அடக்கினான். மக்களிடத்து இவ்வாறு அதிகார வரம்பை பகிர்ந்தளித்ததால் மக்கள் எதிர்ப்பும் குறைந்தது. ஆனால் அதற்குப் பிறகு வந்த நாயக்க அரசர்களின் ஆட்சி பலவீனமடைந்தது. இதனால் ஓரளவு சுய அதிகாரம் பெற்றிருந்த பளையக்காரர்கள் சிறிது சிறிதாக நாயக்கராட்சியின் கட்டுப்பாட்டிலிருந்து விலகினார்கள்.
இத்தனைய பாளையங்களில் ஒன்றுதான் நெற்கட்டான் செவ்வல் பாளையம் இந்திய விடுதலைப் போருக்கான முதல் குரல் இந்த பாளையத்திலிருந்து தான் ஒலித்தது. அந்த குரலுக்கு உயிர் கொடுத்தவரின் பெற்றோர்கள் பெயர் சித்திர புத்திரத் தேவரும் சிவஞான நாச்சியாரும் ஆவர்.
1-9-1715 ல் மாவீரன் பூலித்தேவர் இவர்களின் புதல்வராக தோன்றினார். இயற்பெயர், ‘காத்தப்ப பூலித்தேவர்’ என்பதாகும் ‘பூலித்தேவர்’ என்றும் ‘புலித்தேவர்’ என்றும் அழைக்கலாயினர் பூலித்தேவர் பிறந்த பொழுது அந்த பகுதி மக்கள் மிகவும் மகிழ்ச்சியுற்றனர். அதற்கு காரணம் பூலித்தேவரின் தந்தை சித்தி புத்திரத் தேவரின் நல்லாட்சிதான். அவருடைய ஆட்சி நல்ல முறையில் இருந்ததால்தான் மக்கள் அவர் மீது மதிப்பு வைத்திருந்தார்கள். அதனால் தான் அவருக்கு பூலித்தேவர் பிறந்தபொழுது, மக்கள் மகிழ்வுற்றார்கள்.
சித்திரபுத்திரத் தேவர் எந்த பிரச்சினையும் இல்லாத அறுபத்து மூன்று ஆண்டுகள் மக்கள் போற்றும் வண்ணம் ஆண்டு வந்தார் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. பாளைக்காரர்கள் மத்தயில் அவருக்கு மிகுந்த செல்வாக்கு இருந்தது. இத்தகைய ஒரு சூழலில்தான் பூலித்தேவர் வளர்க்கப்பட்டார். சிறுவயதில் தாதிகளிடம் தன்னுடைய முன்னோர் பற்றிய வீர வரலாறுகளைக் கேட்டு மகிழ்ந்தார்.
மேலும் அந்த பிஞ்சு உள்ளத்தில் இறையுணர்வு பற்றிய தெளிவான விளக்கமும் பதிய வைக்கப்பட்டது. இவ்வாறு சிறுவயதில் ஊன்றப்பட்ட வீர உணர்ச்சியும், இறையுணர்வும் இறுதிவரை அவர் மனதில் இருந்தது. பூலித்தேவர் ஆறு வயது சிறுவனாக இருக்கும் பொழுது அவருக்கு முறைப்படியான கல்வி ஆரம்பிக்கப்பட்டது.
சிறு வயதிலேயே முன்னோர் பெருமைகளைப் பற்றிக் கேள்விப் பட்டதால் தாமும் அவர்களைப்போல் பேரும் புகழும் பெற்றுத் திகழ வேண்டும் என்ற உறுதி பூலித்தேவர் மனதில் இருந்தது. இலஞ்சியைச் சேர்நத சுப்பிரமணிய பிள்ளை என்பவரிடம் சன்மார்க்க நெறிகளைப் பூலித்தேவர் பயின்று வந்தார் மற்ற தமிழ் இலக்கண, இலக்கிய நூல்களையும் கற்று, தாமே கவிதை எழுதும் அளவுக்குத்திறம் பெற்று விளங்கினார்.
பூலித்தேவருக்கு பன்னிரண்டு வயதான பொழுது அவருக்குப் போர்ப் பயிற்சி தொடங்கப்பட்டது. குதிரை ஏற்றம், யானை ஏற்றம்,மல்யுத்தம், வாள் வீச்சு, வேல் எய்தல், அம்பு எய்தல், சிலம்பு வரிசைகள், கவண் எறிதல், வல்லயம் எறிதல் மற்றும் சுருள் பட்டா சுழற்றுதல் போன்ற சகலவிதமான வீரவிளையாட்டுக் களிலும் அவருக்குப் பயிற்சி அளிக்கப்ட்டது. மேற்கு தொடர்ச்சி மலையிலுள்ள புலிகளைக் கொன்று விளையாடுவதில் அவருக்கு மிகுந்த விருப்பம் புலித்தோல் மற்றும் புலி நகங்களை அணிவதிலும் அவருக்கு விருப்பமுண்டு.
இதனால் பூலித்தேவரை எல்லோரும் புலித்வேர் என்றே அழைத்து வந்தனர் பூலித்தேவரைப் பார்த்தவுடன் அவர் ஒரு மாவீரன் என்று கூறுமளவிற்கு அவருடைய உடல்வாகு இருந்தது. அவரைப் பற்றிய ஒரு நாட்டு பாடலில் அவரின் உடல்வாகு பற்றிக் கூறப்பட்டுள்ளது. மாவீரன் பூலித்தேவர் ஆறடி உயரமுடையவர். சோதியைப் போல முகமிருக்கும், திண் தோள்களை உடையவர், பல்லோ பளபளக்கும், பவளம் போன்ற உதடுகளும், மார்பும் இருந்ததாக அப்பாடல் கூறுகின்றது.
காத்தப்ப பூலித்தேவரின் திறமையைக் கண்ட அவரது பெற்றோர் அவருடைய பன்னிரண்டாவது வயதில் அதாவது 1726 ல் அவருககுப் பட்டம் சூட்டி அரசராக்கினார்கள். பூலித்தேவரின் வயதுக்கு மீறிய ஆற்றலைக் கண்டுதான் அவருடைய பெற்றோர்கள் துணிந்து அவரை அத்தனை இளம் வயதில் மன்னராக்கினர். மன்னரைப்போலவே நெற்கட்டான் செவ்வல் மக்களும் இந்த முடிவை வரவேற்றார்கள்.
பின்னர் பூலித்வேருக்கு திருமண ஏற்டபாடுகள் நடைபெற்றன. அவருக்கு வாழ்க்கை துணைவியாக அமைந்தவர் அவருடைய மாமன் மகள் கயல்கண்ணி என்கின்ற இலட்சுமி நாச்சியார்தான். கயல்கண்ணி நல்ல அழகி மட்டுமல்ல, வீர விளையாட்டுக்கள் விளையாடுவதிலும் பூலித்தேவருக்கு உற்ற துணையாக விளங்கியவர். கயல் கண்ணியின் சகோதரர் சவுணத்தேவரும், பூலித்தேவரும் இணைபிரியாத நண்பர்கள். பூலித்தேவரின் இல்லற வாழ்ககை கண்ட அவருடைய பெற்றோர்கள் மிகவும் மகிழ்சியடைந்தார்கள். பூலித்தேவருக்கு கோமதி முத்துத் தலவசச்சி, சித்திர புத்திர தேவன் மற்றும் சிஞானப் பாண்டியன் என்று மூன்று நன்மக்கள் பிறந்தனர்.
பூலித்தேவருக்கு பதினெட்டு வயதிருக்கும் பொழுது கிழக்குப் பளையங்களைச் சேர்ந்த இலவந்தூர் , ஈராட்சி ஆகியவற்றிற்க்கு ஏற்பட்ட எல்லைத் தகராறைத் தீர்த்து வைக்கச் சென்றிருந்தார். அச்சமயம் சிவகிரிப் பாளையத்தான் வந்து கால் நடைகளைக் கவர்ந்து சென்றான். இந்தச் செய்தியை ஒற்றன் மூலம் பூலித்தேவருக்கு கூறப்பட்டது. உடனே அவர் தளபதியான சவனத்தேவருக்கு செய்தி அனுப்பி சிவகிரிப் பளைக்காரணை தடுத்து நிறுத்துமாறு கட்டளையிட்டார்.
உடனே 150 வீர்களுடன்ட புறப்பட்டு நேராக சிவகிரிப் படைகளைத் தாக்குவதற்குச் சென்றார். பூலித்தேவர் போர்க்களத்தில் நுழைந்ததும் சிவகிரி படைகளின் எண்ணிக்கை கனிசமாக் குறைந்து கொண்டே வந்தது. இதனைக் கண்டு மேலும் பலர் களத்தை விட்டு ஓடினர். பூலித்தேவர் இறுதியில் வெற்றிகரமாக கால்டைகளை மீட்டுச் சென்றார். அக்காலப்போர் முறையின் முதற்கட்டமே வேற்று நாட்டின் கால்நடைகளைக் கவர்ந்து செல்வதுதான்.
போரில் வெற்றிபெற்றாலும் சவணத்தேவர் கூடலூர் வரை எதிரிகளை துரத்திச் சென்று போரிட்டார். அவர்களின் எல்லைக் கருகில் சென்று விட்டதால் எதிரிகளின் எண்ணிக்கை கூடிவிட்டது.
ஆனாலும் மனம் தளராது போராடி பல பேரை சவணத்தேவர் கொன்று குவித்தார். ஆனால் களத்தில் அவர் தன்னுடைய ஒரு காலை இழந்தார். அதையும் பொருட்படுத்தாமல் அவர் போராடியதில், இறுதியில் அவருக்கு முழு வெற்றி கிடைத்தது. ஆனால் அதற்கு விலையாக தன் உயிரைக் கொடுக்க நேரிட்டது.
மாவீரன் பூலிதேவருக்குத்தான்ஒரு வீரனின் மதிப்பும் அவனுடைய இழப்பையும் உணரமுடியும் . அந்த வீரத்தளபதியின் நினைவாக பூலித்தேவர் வீரக்கல் நட்டு பெருமைப்படுத்தனார். பூலிதேவரின் இளம் வயது போர் வெற்றி அவருக்கு போர்க்கள நுணுக்கங்களில் மேலும் முதிர்ச்சியைக் கொடுத்தது.
மதுரையில் விசயரங்க சொக்கநாத நாயக்கர் (1704-1731) ஆட்சிக்காலத்தில் மதுரையின் வட பகுதியில் புலி ஒன்று பதுங்கியிருந்தது. அவ்வழியாகப் போவோரையிம், வருவோரையும் கொன்று கொண்டிருந்தது. எவராலும் அடக்க இயலாது போன அந்தப் புலியை அடக்கு வோருக்கு தகுந்த சனமானம் வழங்கப்படும் என்று அனைத்துப் பாளையக்காரர்களுக்கும் ஓலை அனுப்பபட்பட்டது.
இச்செய்தியை அறிந்தவுடன் பூலித்தேவர் மதுரைக்குப் புறப்பட்டுச் சென்றார். சிங்கம் போல் நடை நடந்து வரும் காலடி ஓசையைக் கேட்டவுடன் புலியனது பூலித்தேவர் மீது பாய்ந்தது. முதல் பாய்ச்சலுக்கு புலியிடமிருந்து ஒதுங்கியவர், இரண்டாவதாக பாய்வதற்கு முன்னர் சட்டென்று புலியின் மீது பாய்ந்து அதன் பின்னங்கால்களைப் பிடித்து தலைக்கு மேல் தூக்கி ஓங்கி தரையில் அடித்தார் . பூலித்தேவரின் வலிமையைத் தாங்க இயலாத புலி இரத்தம் கக்கி இறந்தது. புலிவேட்டை என்கின்ற பெயரில் பல வீரர்கள் துணையோடும். துப்பாக்கிகளோடும் பூலித்வேர் செல்லவில்லை. தனியொருவராக நின்று வென்றார்.
இதனால் இவருடைய புகழ் தென்னகம் முழுவதும் பரவியது. மதுரை மன்னனும். வடக்காத்தான் பூலித்தேவன் என்ற பட்டத்தை வழங்கிச் சிறப்பித்தான்.
பூலித்தேவர் சிறுவயது முதலே கடவுள் பக்தியுடையவராக இருந்தார். தாம் எவ்வளவுதான்வலிமையுடையவராக இருந்தாலும் அனைவருக்கும் மேல் ஒருவர் இருக்கின்றார் என்ற உணர்வுதான் அவரை சுயகட்டுப் பாட்டில் வைத்திருந்தது. இல்லை யென்றால் அவருக் கிருக்கும் ஆற்றலுக்கு அவர் மற்றவர்களைப் போல நாடு பிடிக்ககிளம்பியிருக்கக் கூடும்.
அவர் தன்னுடைய குல தெய்வமான உள்ளமுடையாரைத் தினமும் வணங்கி வந்தார். வேதியர்களைக் கொண்டு வேதம் முழங்கச் செய்து, தினந்தேறும் அன்னதானம் செய்து வந்தார், அதற்காக நிலங்களையும் மானியமாக மட்டுமே அரசராக இருந்தாலும் தன்னால் முடிந்தவரை பலவித கோயில்களுக்கு நற்பணி செய்து வந்தார்.
பாளையத்திலிருந்து வரும் வருமானத்தை அவர் நிர்வாகத்திற்கும், மக்களுக்கும் பயன்படுத்தி மற்றும் எஞ்சியதை கோயில் திருப்பணிக்காகவும் செலவு செய்தாரே தவிர தமக்கோ தம் சந்ததியருக்கோ சேர்த்து வைத்து சுகபோகமாக வாழவேண்டும் என்று நினைத்த தில்லை. தன்னுடைய குலதெய்வமான பூலுடையார் கோயில் தவிர சங்கரன்கோயில், பால்வண்ணநாதர் கோயில், வாசுதேவ நல்லூர் அர்த் நாரீசுவரர் கோயில், நெல்லை வாகையாடி அம்மன் கோயில் மற்றும் மதுரை சொக்கநாதர் கோயில் என்று திருநெல்வேலிச் சீமையில் உள்ள பல கோயில்களுக்கும் பூலித்தேவர் திருப்பணி செய்துள்ளார். திருப்பணிகள், முழுக்கோவிலையும் சீர்படுத்துவது முதல் அணிகலன்கள் வழங்குவது வரை பலதரப்பட்டது.
கோவில் பணிகள் தவர மற்ற பொதுப் பணிகளான நெடுந்தொலைவு பயணம் செய்பவர்களுக்கு இளைப்பாற ஆங்காங்கே மண்டபம் கட்டுதல், சத்திரம் அமைத்து உணவு வழங்குதல், ஆங்காங்கே நீர் நிலைகள் அமைத்தல், வெட்டவெளி பிரதேசங்களில் மரங்கள் நட்டு நந்தவனமாக்குவது, மற்றும் விளைச்சல்பெருக கால்வாய்கள் அமைத்துபாசன வசதி பெருக்குவது என்று மக்களின் தேவை அறிந்து மன்னர் பணி செய்தார். இருபத்தொன்றாம் நூற்றாண்டில் அடிப்படை வசதிகளைச் செய்ய ஜனநாயக அரசு தட்டுத் தடுமாறும் நிலையில், பதினெட்டாம் நூற்றாண்டில் இயற்கையின்அரவணைப்பில், எந்த குறைகளும் இல்லாது வாழ்ந்த நிலையிலும் கூட, மேலும் மக்களுக்கு வசதி செய்துகொடுக்க வேண்டும் என்று நினைத்த மன்னருக்கு, இன்று பேச்சளவில் மட்டுமே இருக்கும் பொதுவுடமை சிந்தனைகள் சற்று அதிகமாகவே இருந்தது என்று தான் கூறவேண்டும்.
மன்னர் பூலித்வேருக்கு பொதுவுடைமை சிந்தனை மட்டுமல்ல, தொலைதூர நோக்கும் சற்று அதிகமாகத்தான் இருந்தது. பூலித்வேர் ஆட்சி செய்து காலம் பாண்டியராட்சியின் முடிவும், நாயக்கராட்சியின் சரிவு காலமும் ஆகும். ஆற்காடு நவாப்பின் அத்துமீறல்கள் அதற்குள் ஆங்கிலேயரின் வருகை என்று பல தோற்றம் மறைவுகளைச் சந்தித்துக் கொண்டிருந்தகாலம். இவ்வாறு பெரிய அளவில் நடக்கும் ஆட்சி மாற்றங்களால் சிறிய பாளையக்காரர்களுக்கு ஆபத்துஎன்பதை மன்னர் உணர்ந்தார்.
அதனால் அனைத்துப் பளையக் காரர்களையும் ஒன்று கூட்டி அரசியலில் ஏற்படும் மாற்றங்களை பற்றித் தீவிரமாக விவாதித்து பாளையக்காரர்கள் ஒற்றுமையாக இருக்க வேண்டியதன் அவசியத்தை உணர்த்தினார். இத்தகைய ஒரு கோணத்தில் இதுவரை சிந்திக் காத பிற மன்னர்களுக்கு, இந்தக் கருத்து புதியதாகவும் அதே சமயம் தவிர்க்க முடியாத தாகவும் இருந்தது.
ஆனால் நடைமுறையில் எத்தனை பேர் ஒத்துழைத்தனர் என்பது பிற்கால வரலாறு. அனைவரும் ஒற்றுமையாக இருக்க வேண்டியதன் நோக்கம், தன்னுடைய ஆட்சியைத் தக்க வைத்துக்கொள்வதற்காக மட்டும் அல்ல. தன் தாய்திருநாடு அன்னியர் வசம் சிக்கிவிக் கூடாது என்கின்ற தன்மான உணர்ச்சிதான். மேலும் அன்னியராட்சியில் குடிமக்களின் நலன் அவ்வளவாக போற்றப் படுவதில்லை.
பூலித்தேவர் திட்டப்படி அனைத்து பாளையக்காரர்களும் நாயக்கராட்சிக்குக் கப்பம் கட்டுவதைத் தவிர்த்தனர். நாயக்கராட்சியும் வலுவிழந்து முகம்மதியர்கள் கையில் விழுந்தது. பின்னர் அது மகாராஷ்டிர அரசர்கள் கைகளுக்கு மாறி பின்னர் மீண்டும் முகம்மதியர் கைக்கு வந்தது.
ஆனால் ஆற்காடு நவாபுக்கும் மற்றோரு முகம்மதிய அரசனுக்கும் இடையில் ஏற்பட்ட பூசல் காரணமாக இரு பிரிவனரும் தனித்தனியே கப்பம் வசூல் செய்ய முனைந்தனர். இந்த இரு பிரிவினருக்கும் நடந்த குழப்பத்தப் பயன்படுத்தி, பாளையக்காரர்கள் கப்பம் கட்டுவதை மொத்தமாக நிறுத்தினார்கள்.
இத்கு சூழ்நிலையில் ஆற்காடு நவாபு ஆங்கிலேயர்களின்உதவியை நாடினான். இருவருக்கும் நடந்த ஒப்பந்தப்படி ஆற்காடு நவாபு வரிவசூலிக்கும் உரிமையை ஆங்கிலேயர்களிடம் ஒப்படைத்தான். அன்றிலிருந்து ஆங்லேயர்கள் இந்திய மன்னர்களோடு நேரடியாகப் போரிட ஆரம்பித்தனர்.
ஆற்காடு நவாபின் பதவியை தக்க வைத்துக்கொள்ளும் ஆசையினால் பின்னர் இந்திய நாட்டு மக்கள் இருநூறு வருடங்கள் துயரப்பட நேர்ந்தது. பாளையக் காரர்கள் கப்பம் கட்டாததால் கர்னல்ஹெரான் தலைமையில் கும்பினிப் படைமற்றும் ஆற்காடு நவாபின் அண்ணன்மாபூஸ்கான் தலைமையில் நவாபு படைகளும் 1755-ஆம் ஆண்டு பாளையக்காரர்களைத் தாக்குவதற்குப் புறபட்டது. பேச்சளவில் இருந்த பாளையக்காரர்களின் ஒற்றுமை போர் என்றவுடன் உடைந்தது.
ஒவ்வொறு பாளையக்காரனும் சமாதானம் என்கிற பெயரில் கப்பம் கட்டினார்கள். இந்த நிலையில் கர்னல்ஹெரானும் மாபூஸ்கானும் தனியே பிரிந்து இரு திசைகளில் சென்று போரிட்டனர். ஆனால் துரதிருஷ்டவசமாக மாபூஸ்கான் முதலில் போரிடச் சென்றது, நெற்கட்டான் செவ்வல் பாளையத்துக்காரரான பூலித்வேருடன். மாபூஸ்கான் போன சுவடு மறைவதற்குள் பூலித்வேரின் படைகாளல் விரட்டியடிக்கப்பட்டான்.
அதனால் மாபூஸ்கான், கர்னல்ஹெரானுக்குச் செய்தி அனுப்டபி உடனே புறப்பட்டுவரச் செய்தான். இருவரும் சேர்ந்து பூலித்வேரின் கோட்டையை முற்றுகையிட்டனர். ஆங்கிலேயர் வசம் வெடிமருந்துகளும், துப்பாக்கிகளும், பீரங்கிகளும் இருந்தன. இத்தனை இருந்தும் பூலித்வேரின் கோட்டையில் ஒரு சிறு விரிசலைக் கூட உண்டு பண்ணமுடியவில்லை. பல நாட்கள் ஆகியும் பலன் ஒன்றுமில்லை.
மாறாக அவர்களிடம் இருந்த தளவாடங்களும் உணவும் தீர்ந்தது . இந்த செய்தியைத் தன் ஒற்றர்கள் மூலம் கேள்விப்பட்ட மன்னர் உடனடியாக கோட்டையை விட்டு வெளியே வந்து ஆங்கிலப்படைகளைக் கொன்று குவித்து சின்னாபின்னமாக்கினார். முதல் முதலாக வெடித்த சிப்பாய் கலகத்திற்கு நூறு ஆண்டுகளுக்கு முன்னரே பூலித்வேர் ஆங்கிலேயருக்கு எதிராக போரிட்டு அதில் வெற்றி பெற்றார். 1755- ஆம் ஆண்டு ஒலித் பூலித்தேவரின் முதல் சுதந்திரக் குரல் பின்னர் பலமுறை எதிரொலித்தது. 1772-ஆம் ஆண்டு முத்துவடுகநாதன், வேலு நாச்சியார் தலைமையிலும், 1795- ஆம் ஆண்டு முத்துராமலிங்க சேதுபதி தலைமையிலும், 1799-ஆம்ஆண்டு வீரபாண்டியகட்டபொம்மன் தலைமையிலும், 1801ஆம் ஆண்டு மருது சகோதரர் தலைமையிலும் எதிரொலித்தது.
பின்னர் 1806-ஆம் ஆண்டு வேலூர் சிப்பாய்க் கலகமாகவும், 1857-ஆம் ஆண்டு வடநாட்டு சிப்பாய்க்கலகமாகவும் வெடித்தது. பின்னர் அது நாடு தழுவிய போராட்டமாக உருப்பெற்றது. இவ்வாறு விட்டு விட்டு ஒலிகாமல் இந்த சுதந்திரக் குரல் ஒட்டுமொத்தமாக ஒரலித்திருக்குமேயானால் இந்திய நாடு அடிமைப் பட்டிருக்காது.
ஆங்கிலேயருடனான முதல் போரில் பூலித்வேர் வெற்றி பெற்றாலும் மறுபடியும் அவர்கள் தாக்குவார்கள்என்கிற காரணத்தினால் மீண்டும் பாளையகாரர்களை ஒன்றுபடுத்த பூலித்தேவர் முயற்சி செய்தார். ஆனால் அவருடைய எண்ணம் ஈடேறவில்லை. பல பாளையக்காரர்கள் ஆங்கிலேயர்களை எதிர்க்கத் துணிவின்றி தங்கள் அரசாட்சியே போதும் என்கின்ற சுயநலத்தோடு ஒதுங்கிவிட்டார்கள். பூலித்தேவரின் கூட்டணி முயற்சி ஆற்காடு நவாபுக்கும் ஆங்கிலேயர்க்கும் தெரியவந்தது. உடனே அவர்கள் மற்ற பாளையக் காரர்களோடு தொடர்பு கொண்டு அவர்களுக்குப் பதவி ஆசையைக் காட்டி, தங்கள் வசப்படுத்தினார்கள்.
இதன் மூலம் சுதேசிப்படை என்கின்ற புதிய படையை உருவாக்கி அதை யூசுப்கான் என்பவனிடம் ஒப்படைத்தனர். இந்த பூசுப்கான் பிறப்பால் மருதநாயகம் என்ற தமிழன். பின்னர் நாளடைவில் மதம் மாறி ஆங்கிலேயர்களோடு துணை சேர்ந்து பின்னர் சுதேசிப் படைகளின் தலைவன் ஆன இவன், பதவி ஆசைக்காக, அன்னியராட்சியை எதிர்த்து முதல் குரல் கொடுத்த மாவீரன் பூலித்தேவரை கடுமையாக எதிர்த்தான். இத்தகையவர்கள் இருக்கும் வரை எத்தனை விதமான படைகள், மற்றும் படை கலன்கள் இருந்தாலும், அது நியாயமான போராக இருந்தாலும், வெற்றி பெற இயலாது என்பது சரித்திரச் சான்று!!.
1755-ஆம் ஆண்டு தொடங்கி 1767-ஆம் ஆண்டு வரை பல போர்களைப் பூலித்தேவர் சந்திக்க நேர்ந்தது, பரப்பளவில் ஒரு சிறிய பாளையத்திற்கு மட்டுமே தலைவரானாலும் பூலித்தேவரால் ஆங்கிலேயர்களையும், கூலிப்படைகளையும் எதிர்த்துப் பன்னிரெண்டு ஆண்டுகள் போர் புரிய முடிந்தது.
முதலில் ஆதரவாக இருந்த திருவிதாங்கூர் மன்னன் மார்த்தாண்டவர்மனும் மற்றும் பாளையக்காரர்களும் மன்னரைக் கைவிட்டு விட்டார்கள், தளபதி வெண்ணிக் காலடி, முடேமியா என்ற பட்டாணியத் தலைவன் போன்றோர் மாவீரன் பூலித்தேவருக்காக தங்கள் உயிரையே கொடுத்தனர்.
பூலித்வேரின் படைகள் ஆங்கிலேயப் படைகளைக் காட்டிலும் எண்ணிக்கையிலும் படைக்கலனிலும் குறைந்ததாயினும் அவரால் பன்னிரெண்டாண்டுகளுக்க மேல் தாக்குப் பிடிக்க முடிந்ததென்றால், அதற்கு அவருடைய போர்முனைத் தந்திரங்கள் பற்றிய அறிவும் அவருடைய உள்ள உறுதியுமே காரணமாகும். தன்னுடைய படைகளை ஒட்டுமொத்தமாக ஈடுபடுத்தாமல் சிறிது சிறிதாகப் பிரித்துப் போரிட்டார், பின்னர் அடுத்த போருக்குள் மீண்டும் படையைப் புதுப்பித்து விடுவார். சிறிய படையோடு போரிட்டாலும் தந்திரமாகப் போரிட்டதால் அவரால் வெற்றிபெறமுடிந்தது.
அதற்கேற்றாற் போல் பூலித்தேவரின் படைவீரர்களும் தங்கள் உயிரைப்பற்றிக் கவலைப்படாமல் ஆங்கிலேய மற்றும் சுதேசிப்படை வீரர்களின் உயிரை மாய்த்விட வேண்டும் என்று நினைத்துத்தான் போரிட்டார்கள்; இத்தனை தீவிரமாக வருடக் கணக்காக போரிட்டாலும் பூலித்தேவர் தன்னுடைய பளையத்தை மறந்துவிடவில்லை. போர் என்றால் பொதுவாக வாழ்வு ஸ்தம்பித்து விடுவது வழக்கம்.
ஆனால் மன்னர், போர் நடைபெறும் காலத்டதில் செய்வதறியாது திகைத்து நின்ற உழுவர்களிடத்துச் சென்று அவர்களுக்கு ஆறுதல் கூறி ஊக்கமளித்து, உழவர்கள் தங்கள் உழவுத் தொழிலை குறைவின்றி மேற்கொள்ளுமாறு செய்தார். உழவுத் தொழில்பாதிக்கப்படுவது நாட்டு மக்கள் நலனை மட்டுமல்ல, போர் நடைபெறுவதையும் பாதிக்கும் என்பதை நன்கு உணர்ந்து செயல்பட்டார்.
பூலித்தேவருக்கு வீரம் மட்டுமல்ல வீவேகமும் செயல்பட வேண்டிய நேரத்தில் செயல்பட்டது என்றுதான் கூறவேண்டும். ஆற்டகாடு நவாப்பின் அண்ணன் மாபூஸ்கான் ஆங்கிலேயரோடு ஏற்பட்ட கருத்து மோதலின் காரணமாக தன்னுயிரைக் காத்துக் கொள்வதற்கு ஓட வேண்டியதாயிற்று.
அத்தகு நிலையில் அவன், தான் எதிர்த்துப் போரிட்ட பூலித்தேவரிடமே சரணடைந்தான். பூலித்வேரும் இவன் எதிரியாயிற்றே என்று பொறுமையிழந்து செயல்படாது. தஞ்சம் என்று வந்தவனுக்கு அடைக்கலம் கொடுத்துக் காப்பாற்றினார். மாபூஸ்கானுக்கு சகல வசதிகளையும் செய்து கொடுத்தார். அவன் வேற்று மதத்தவன் என்பதால் அவன் வழிபடுவதற்குத் தக்க ஏற்பாடும் செய்து கொடுத்தார்.
மன்னரின் அன்பையும் அவரின் பண்புள்ளத்தையும் பார்த்த மாபூஸ்கான், தான் இவரைப் போய் எதிர்த்தோமே என்று வெட்கி வேதனைப்பட்டான். இவ்வாறு பல நிகழ்ச்சிகள் மன்னரைப் போர் புரியும் ஒரு மன்னனாக மட்டுமல்லாது, பலவிதத்திலும் அவரை ஒரு முழு மனிதான வெளிப்படுத்தியது.
ஆனால் அவருடைய மனிதத் தன்மையால், பிரித்தாளும் நயவஞ்சகமும், நாடு பிடிக்கும் சூழ்ச்சியும் கொண்ட ஆங்கிலேயர்களை அடக்க முடியவில்லை. ஆங்கிலேயர்களின் சூழு்ச்சி போதாதென்று கூட இருந்தே குழி பறித்தவர்களும் அதிகம்.
முதன் முதலில் விடுதலைக்கு குரல் கொடுத்தவர் வீரபாண்டிய கட்டபொம்மனோ அல்ல! ஜான்சிராணி லக்குமிபாயோ அல்ல!!
சிப்பாய் கலகமும் அல்ல!!! தென்னகத்து பூலித்தேவன் தான். ஏனோ வராலாறுகள் தமிழர்களை மூடிட்டு வைத்து மறைக்கின்றன.
மாவீரன் பூலித்தேவன் ஒரு மாபெரும் புரட்சித் தலைவன். தென்பாண்டி நாட்டில், திருநெல்வேலிச் சீமையில் தோன்றி தன்னிகரற்றுத் தலைநிமிர்ந்து வாழ்ந்த தமிழ் மறவன்! நெற்கட்டான் செவ்வலைத் தலைமையிடமாகக் கொண்ட செங்கோலொச்சிய பாளையக்காரனாவான். தன்பாளையத்திற்கு மட்டுமின்று மேற்குப் பாளையத்தார்களுக்கெல்லாம் தலைமையேற்று மாற்றாரை நடு நடுங்கச்செய்த மாபெரும் போர்வீரன்.
இந்திய விடுதலைக்காக வெள்ளையரை எதிர்த்து முதன் முதலில் ‘வெள்ளையனே வெளியேறு’ என்று முதல் முழக்கமிட்ட விடுதலைப் போராளி பூலித்தேவனேயாவான். இவனுடைய வீர வராலாறு இந்திய விடுதலை வரலாற்றில் பொன்னெழுத்துக்களால் பொறிக்கப்பட வேண்டிய ஒன்றாகும். அரை நூற்றாண்டுக்கு மேலாக தென்னகத்தை ஒரு கலக்குக் கலக்கிய மாவீரன் பூலித்தேவனின் சாதனைகள் பற்றி இன்னமும் சரித்திர ஆசிரியரகள் விமர்சித்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள். அந்தத் தமிழ் மறவன் பூலித்தேவனின் வரலாற்றுச் சுவடிகளில் சிலவற்றைக் இங்கு காண்போம்.
மதுரையில் நாயக்க மன்னர்களின் ஆட்சி 1529 முதல் 1736 வரை இருந்தது. இவர்களில் விசுவநாத நாயக்கர் முதல்வராவார். இவர் 1529 முதல் 1564 வரை ஆட்சி புரிந்தார். இவருடைய ஆட்சி காலத்தில் தான் பாண்டிய நாடு 72 பாளையங்களாகப் பிரிக்கப்பட்டு ஒவ்வொரு பாளையமும் ஒருவரின் கட்டுப்பாட்டில் வைக்கப்பட்டு அவர்களுக்கு அந்த பாளையத்துக்கு உட்பட்ட அதிகாரங்கள் வழங்கப்பட்டன.
இவ்வாறு பாளையங்களாக பிரிக்கப்பட்டதன் காரணம் பாண்டிய வமசத்தினர் மீண்டும் படைத் திரட்டி ஆட்சியைப் பிடிப்பதை தவிர்ப்பதற்காகத்தான். மதுரை, திருச்சி, கொங்குநாடு ஆகிய பகுதிகளில் தெலுங்கர்களையே நாயக்க மன்னன் நியமித்தான். திருநெவேலிச் சீமையில் தான் பெரும்பாலும் தமிழர்கள் நியமிக்கப்பட்டிருந்தார்கள்.
மேலும் பாண்டிய வம்சத்தின் சிலரையும் பாளையக்காரர்களாக நியமித்து ஓரளவு வம்சாவழி எதிர்ப்பையும் அடக்கினான். மக்களிடத்து இவ்வாறு அதிகார வரம்பை பகிர்ந்தளித்ததால் மக்கள் எதிர்ப்பும் குறைந்தது. ஆனால் அதற்குப் பிறகு வந்த நாயக்க அரசர்களின் ஆட்சி பலவீனமடைந்தது. இதனால் ஓரளவு சுய அதிகாரம் பெற்றிருந்த பளையக்காரர்கள் சிறிது சிறிதாக நாயக்கராட்சியின் கட்டுப்பாட்டிலிருந்து விலகினார்கள்.
இத்தனைய பாளையங்களில் ஒன்றுதான் நெற்கட்டான் செவ்வல் பாளையம் இந்திய விடுதலைப் போருக்கான முதல் குரல் இந்த பாளையத்திலிருந்து தான் ஒலித்தது. அந்த குரலுக்கு உயிர் கொடுத்தவரின் பெற்றோர்கள் பெயர் சித்திர புத்திரத் தேவரும் சிவஞான நாச்சியாரும் ஆவர்.
1-9-1715 ல் மாவீரன் பூலித்தேவர் இவர்களின் புதல்வராக தோன்றினார். இயற்பெயர், ‘காத்தப்ப பூலித்தேவர்’ என்பதாகும் ‘பூலித்தேவர்’ என்றும் ‘புலித்தேவர்’ என்றும் அழைக்கலாயினர் பூலித்தேவர் பிறந்த பொழுது அந்த பகுதி மக்கள் மிகவும் மகிழ்ச்சியுற்றனர். அதற்கு காரணம் பூலித்தேவரின் தந்தை சித்தி புத்திரத் தேவரின் நல்லாட்சிதான். அவருடைய ஆட்சி நல்ல முறையில் இருந்ததால்தான் மக்கள் அவர் மீது மதிப்பு வைத்திருந்தார்கள். அதனால் தான் அவருக்கு பூலித்தேவர் பிறந்தபொழுது, மக்கள் மகிழ்வுற்றார்கள்.
சித்திரபுத்திரத் தேவர் எந்த பிரச்சினையும் இல்லாத அறுபத்து மூன்று ஆண்டுகள் மக்கள் போற்றும் வண்ணம் ஆண்டு வந்தார் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. பாளைக்காரர்கள் மத்தயில் அவருக்கு மிகுந்த செல்வாக்கு இருந்தது. இத்தகைய ஒரு சூழலில்தான் பூலித்தேவர் வளர்க்கப்பட்டார். சிறுவயதில் தாதிகளிடம் தன்னுடைய முன்னோர் பற்றிய வீர வரலாறுகளைக் கேட்டு மகிழ்ந்தார்.
மேலும் அந்த பிஞ்சு உள்ளத்தில் இறையுணர்வு பற்றிய தெளிவான விளக்கமும் பதிய வைக்கப்பட்டது. இவ்வாறு சிறுவயதில் ஊன்றப்பட்ட வீர உணர்ச்சியும், இறையுணர்வும் இறுதிவரை அவர் மனதில் இருந்தது. பூலித்தேவர் ஆறு வயது சிறுவனாக இருக்கும் பொழுது அவருக்கு முறைப்படியான கல்வி ஆரம்பிக்கப்பட்டது.
சிறு வயதிலேயே முன்னோர் பெருமைகளைப் பற்றிக் கேள்விப் பட்டதால் தாமும் அவர்களைப்போல் பேரும் புகழும் பெற்றுத் திகழ வேண்டும் என்ற உறுதி பூலித்தேவர் மனதில் இருந்தது. இலஞ்சியைச் சேர்நத சுப்பிரமணிய பிள்ளை என்பவரிடம் சன்மார்க்க நெறிகளைப் பூலித்தேவர் பயின்று வந்தார் மற்ற தமிழ் இலக்கண, இலக்கிய நூல்களையும் கற்று, தாமே கவிதை எழுதும் அளவுக்குத்திறம் பெற்று விளங்கினார்.
பூலித்தேவருக்கு பன்னிரண்டு வயதான பொழுது அவருக்குப் போர்ப் பயிற்சி தொடங்கப்பட்டது. குதிரை ஏற்றம், யானை ஏற்றம்,மல்யுத்தம், வாள் வீச்சு, வேல் எய்தல், அம்பு எய்தல், சிலம்பு வரிசைகள், கவண் எறிதல், வல்லயம் எறிதல் மற்றும் சுருள் பட்டா சுழற்றுதல் போன்ற சகலவிதமான வீரவிளையாட்டுக் களிலும் அவருக்குப் பயிற்சி அளிக்கப்ட்டது. மேற்கு தொடர்ச்சி மலையிலுள்ள புலிகளைக் கொன்று விளையாடுவதில் அவருக்கு மிகுந்த விருப்பம் புலித்தோல் மற்றும் புலி நகங்களை அணிவதிலும் அவருக்கு விருப்பமுண்டு.
இதனால் பூலித்தேவரை எல்லோரும் புலித்வேர் என்றே அழைத்து வந்தனர் பூலித்தேவரைப் பார்த்தவுடன் அவர் ஒரு மாவீரன் என்று கூறுமளவிற்கு அவருடைய உடல்வாகு இருந்தது. அவரைப் பற்றிய ஒரு நாட்டு பாடலில் அவரின் உடல்வாகு பற்றிக் கூறப்பட்டுள்ளது. மாவீரன் பூலித்தேவர் ஆறடி உயரமுடையவர். சோதியைப் போல முகமிருக்கும், திண் தோள்களை உடையவர், பல்லோ பளபளக்கும், பவளம் போன்ற உதடுகளும், மார்பும் இருந்ததாக அப்பாடல் கூறுகின்றது.
காத்தப்ப பூலித்தேவரின் திறமையைக் கண்ட அவரது பெற்றோர் அவருடைய பன்னிரண்டாவது வயதில் அதாவது 1726 ல் அவருககுப் பட்டம் சூட்டி அரசராக்கினார்கள். பூலித்தேவரின் வயதுக்கு மீறிய ஆற்றலைக் கண்டுதான் அவருடைய பெற்றோர்கள் துணிந்து அவரை அத்தனை இளம் வயதில் மன்னராக்கினர். மன்னரைப்போலவே நெற்கட்டான் செவ்வல் மக்களும் இந்த முடிவை வரவேற்றார்கள்.
பின்னர் பூலித்வேருக்கு திருமண ஏற்டபாடுகள் நடைபெற்றன. அவருக்கு வாழ்க்கை துணைவியாக அமைந்தவர் அவருடைய மாமன் மகள் கயல்கண்ணி என்கின்ற இலட்சுமி நாச்சியார்தான். கயல்கண்ணி நல்ல அழகி மட்டுமல்ல, வீர விளையாட்டுக்கள் விளையாடுவதிலும் பூலித்தேவருக்கு உற்ற துணையாக விளங்கியவர். கயல் கண்ணியின் சகோதரர் சவுணத்தேவரும், பூலித்தேவரும் இணைபிரியாத நண்பர்கள். பூலித்தேவரின் இல்லற வாழ்ககை கண்ட அவருடைய பெற்றோர்கள் மிகவும் மகிழ்சியடைந்தார்கள். பூலித்தேவருக்கு கோமதி முத்துத் தலவசச்சி, சித்திர புத்திர தேவன் மற்றும் சிஞானப் பாண்டியன் என்று மூன்று நன்மக்கள் பிறந்தனர்.
பூலித்தேவருக்கு பதினெட்டு வயதிருக்கும் பொழுது கிழக்குப் பளையங்களைச் சேர்ந்த இலவந்தூர் , ஈராட்சி ஆகியவற்றிற்க்கு ஏற்பட்ட எல்லைத் தகராறைத் தீர்த்து வைக்கச் சென்றிருந்தார். அச்சமயம் சிவகிரிப் பாளையத்தான் வந்து கால் நடைகளைக் கவர்ந்து சென்றான். இந்தச் செய்தியை ஒற்றன் மூலம் பூலித்தேவருக்கு கூறப்பட்டது. உடனே அவர் தளபதியான சவனத்தேவருக்கு செய்தி அனுப்பி சிவகிரிப் பளைக்காரணை தடுத்து நிறுத்துமாறு கட்டளையிட்டார்.
உடனே 150 வீர்களுடன்ட புறப்பட்டு நேராக சிவகிரிப் படைகளைத் தாக்குவதற்குச் சென்றார். பூலித்தேவர் போர்க்களத்தில் நுழைந்ததும் சிவகிரி படைகளின் எண்ணிக்கை கனிசமாக் குறைந்து கொண்டே வந்தது. இதனைக் கண்டு மேலும் பலர் களத்தை விட்டு ஓடினர். பூலித்தேவர் இறுதியில் வெற்றிகரமாக கால்டைகளை மீட்டுச் சென்றார். அக்காலப்போர் முறையின் முதற்கட்டமே வேற்று நாட்டின் கால்நடைகளைக் கவர்ந்து செல்வதுதான்.
போரில் வெற்றிபெற்றாலும் சவணத்தேவர் கூடலூர் வரை எதிரிகளை துரத்திச் சென்று போரிட்டார். அவர்களின் எல்லைக் கருகில் சென்று விட்டதால் எதிரிகளின் எண்ணிக்கை கூடிவிட்டது.
ஆனாலும் மனம் தளராது போராடி பல பேரை சவணத்தேவர் கொன்று குவித்தார். ஆனால் களத்தில் அவர் தன்னுடைய ஒரு காலை இழந்தார். அதையும் பொருட்படுத்தாமல் அவர் போராடியதில், இறுதியில் அவருக்கு முழு வெற்றி கிடைத்தது. ஆனால் அதற்கு விலையாக தன் உயிரைக் கொடுக்க நேரிட்டது.
தொடரும்…….
மாவீரன் பூலிதேவருக்குத்தான்ஒரு வீரனின் மதிப்பும் அவனுடைய இழப்பையும் உணரமுடியும் . அந்த வீரத்தளபதியின் நினைவாக பூலித்தேவர் வீரக்கல் நட்டு பெருமைப்படுத்தனார். பூலிதேவரின் இளம் வயது போர் வெற்றி அவருக்கு போர்க்கள நுணுக்கங்களில் மேலும் முதிர்ச்சியைக் கொடுத்தது.
மதுரையில் விசயரங்க சொக்கநாத நாயக்கர் (1704-1731) ஆட்சிக்காலத்தில் மதுரையின் வட பகுதியில் புலி ஒன்று பதுங்கியிருந்தது. அவ்வழியாகப் போவோரையிம், வருவோரையும் கொன்று கொண்டிருந்தது. எவராலும் அடக்க இயலாது போன அந்தப் புலியை அடக்கு வோருக்கு தகுந்த சனமானம் வழங்கப்படும் என்று அனைத்துப் பாளையக்காரர்களுக்கும் ஓலை அனுப்பபட்பட்டது.
இச்செய்தியை அறிந்தவுடன் பூலித்தேவர் மதுரைக்குப் புறப்பட்டுச் சென்றார். சிங்கம் போல் நடை நடந்து வரும் காலடி ஓசையைக் கேட்டவுடன் புலியனது பூலித்தேவர் மீது பாய்ந்தது. முதல் பாய்ச்சலுக்கு புலியிடமிருந்து ஒதுங்கியவர், இரண்டாவதாக பாய்வதற்கு முன்னர் சட்டென்று புலியின் மீது பாய்ந்து அதன் பின்னங்கால்களைப் பிடித்து தலைக்கு மேல் தூக்கி ஓங்கி தரையில் அடித்தார் . பூலித்தேவரின் வலிமையைத் தாங்க இயலாத புலி இரத்தம் கக்கி இறந்தது. புலிவேட்டை என்கின்ற பெயரில் பல வீரர்கள் துணையோடும். துப்பாக்கிகளோடும் பூலித்வேர் செல்லவில்லை. தனியொருவராக நின்று வென்றார்.
இதனால் இவருடைய புகழ் தென்னகம் முழுவதும் பரவியது. மதுரை மன்னனும். வடக்காத்தான் பூலித்தேவன் என்ற பட்டத்தை வழங்கிச் சிறப்பித்தான்.
பூலித்தேவர் சிறுவயது முதலே கடவுள் பக்தியுடையவராக இருந்தார். தாம் எவ்வளவுதான்வலிமையுடையவராக இருந்தாலும் அனைவருக்கும் மேல் ஒருவர் இருக்கின்றார் என்ற உணர்வுதான் அவரை சுயகட்டுப் பாட்டில் வைத்திருந்தது. இல்லை யென்றால் அவருக் கிருக்கும் ஆற்றலுக்கு அவர் மற்றவர்களைப் போல நாடு பிடிக்ககிளம்பியிருக்கக் கூடும்.
அவர் தன்னுடைய குல தெய்வமான உள்ளமுடையாரைத் தினமும் வணங்கி வந்தார். வேதியர்களைக் கொண்டு வேதம் முழங்கச் செய்து, தினந்தேறும் அன்னதானம் செய்து வந்தார், அதற்காக நிலங்களையும் மானியமாக மட்டுமே அரசராக இருந்தாலும் தன்னால் முடிந்தவரை பலவித கோயில்களுக்கு நற்பணி செய்து வந்தார்.
பாளையத்திலிருந்து வரும் வருமானத்தை அவர் நிர்வாகத்திற்கும், மக்களுக்கும் பயன்படுத்தி மற்றும் எஞ்சியதை கோயில் திருப்பணிக்காகவும் செலவு செய்தாரே தவிர தமக்கோ தம் சந்ததியருக்கோ சேர்த்து வைத்து சுகபோகமாக வாழவேண்டும் என்று நினைத்த தில்லை. தன்னுடைய குலதெய்வமான பூலுடையார் கோயில் தவிர சங்கரன்கோயில், பால்வண்ணநாதர் கோயில், வாசுதேவ நல்லூர் அர்த் நாரீசுவரர் கோயில், நெல்லை வாகையாடி அம்மன் கோயில் மற்றும் மதுரை சொக்கநாதர் கோயில் என்று திருநெல்வேலிச் சீமையில் உள்ள பல கோயில்களுக்கும் பூலித்தேவர் திருப்பணி செய்துள்ளார். திருப்பணிகள், முழுக்கோவிலையும் சீர்படுத்துவது முதல் அணிகலன்கள் வழங்குவது வரை பலதரப்பட்டது.
கோவில் பணிகள் தவர மற்ற பொதுப் பணிகளான நெடுந்தொலைவு பயணம் செய்பவர்களுக்கு இளைப்பாற ஆங்காங்கே மண்டபம் கட்டுதல், சத்திரம் அமைத்து உணவு வழங்குதல், ஆங்காங்கே நீர் நிலைகள் அமைத்தல், வெட்டவெளி பிரதேசங்களில் மரங்கள் நட்டு நந்தவனமாக்குவது, மற்றும் விளைச்சல்பெருக கால்வாய்கள் அமைத்துபாசன வசதி பெருக்குவது என்று மக்களின் தேவை அறிந்து மன்னர் பணி செய்தார். இருபத்தொன்றாம் நூற்றாண்டில் அடிப்படை வசதிகளைச் செய்ய ஜனநாயக அரசு தட்டுத் தடுமாறும் நிலையில், பதினெட்டாம் நூற்றாண்டில் இயற்கையின்அரவணைப்பில், எந்த குறைகளும் இல்லாது வாழ்ந்த நிலையிலும் கூட, மேலும் மக்களுக்கு வசதி செய்துகொடுக்க வேண்டும் என்று நினைத்த மன்னருக்கு, இன்று பேச்சளவில் மட்டுமே இருக்கும் பொதுவுடமை சிந்தனைகள் சற்று அதிகமாகவே இருந்தது என்று தான் கூறவேண்டும்.
மன்னர் பூலித்வேருக்கு பொதுவுடைமை சிந்தனை மட்டுமல்ல, தொலைதூர நோக்கும் சற்று அதிகமாகத்தான் இருந்தது. பூலித்வேர் ஆட்சி செய்து காலம் பாண்டியராட்சியின் முடிவும், நாயக்கராட்சியின் சரிவு காலமும் ஆகும். ஆற்காடு நவாப்பின் அத்துமீறல்கள் அதற்குள் ஆங்கிலேயரின் வருகை என்று பல தோற்றம் மறைவுகளைச் சந்தித்துக் கொண்டிருந்தகாலம். இவ்வாறு பெரிய அளவில் நடக்கும் ஆட்சி மாற்றங்களால் சிறிய பாளையக்காரர்களுக்கு ஆபத்துஎன்பதை மன்னர் உணர்ந்தார்.
அதனால் அனைத்துப் பளையக் காரர்களையும் ஒன்று கூட்டி அரசியலில் ஏற்படும் மாற்றங்களை பற்றித் தீவிரமாக விவாதித்து பாளையக்காரர்கள் ஒற்றுமையாக இருக்க வேண்டியதன் அவசியத்தை உணர்த்தினார். இத்தகைய ஒரு கோணத்தில் இதுவரை சிந்திக் காத பிற மன்னர்களுக்கு, இந்தக் கருத்து புதியதாகவும் அதே சமயம் தவிர்க்க முடியாத தாகவும் இருந்தது.
ஆனால் நடைமுறையில் எத்தனை பேர் ஒத்துழைத்தனர் என்பது பிற்கால வரலாறு. அனைவரும் ஒற்றுமையாக இருக்க வேண்டியதன் நோக்கம், தன்னுடைய ஆட்சியைத் தக்க வைத்துக்கொள்வதற்காக மட்டும் அல்ல. தன் தாய்திருநாடு அன்னியர் வசம் சிக்கிவிக் கூடாது என்கின்ற தன்மான உணர்ச்சிதான். மேலும் அன்னியராட்சியில் குடிமக்களின் நலன் அவ்வளவாக போற்றப் படுவதில்லை.
பூலித்தேவர் திட்டப்படி அனைத்து பாளையக்காரர்களும் நாயக்கராட்சிக்குக் கப்பம் கட்டுவதைத் தவிர்த்தனர். நாயக்கராட்சியும் வலுவிழந்து முகம்மதியர்கள் கையில் விழுந்தது. பின்னர் அது மகாராஷ்டிர அரசர்கள் கைகளுக்கு மாறி பின்னர் மீண்டும் முகம்மதியர் கைக்கு வந்தது.
ஆனால் ஆற்காடு நவாபுக்கும் மற்றோரு முகம்மதிய அரசனுக்கும் இடையில் ஏற்பட்ட பூசல் காரணமாக இரு பிரிவனரும் தனித்தனியே கப்பம் வசூல் செய்ய முனைந்தனர். இந்த இரு பிரிவினருக்கும் நடந்த குழப்பத்தப் பயன்படுத்தி, பாளையக்காரர்கள் கப்பம் கட்டுவதை மொத்தமாக நிறுத்தினார்கள்.
இத்கு சூழ்நிலையில் ஆற்காடு நவாபு ஆங்கிலேயர்களின்உதவியை நாடினான். இருவருக்கும் நடந்த ஒப்பந்தப்படி ஆற்காடு நவாபு வரிவசூலிக்கும் உரிமையை ஆங்கிலேயர்களிடம் ஒப்படைத்தான். அன்றிலிருந்து ஆங்லேயர்கள் இந்திய மன்னர்களோடு நேரடியாகப் போரிட ஆரம்பித்தனர்.
ஆற்காடு நவாபின் பதவியை தக்க வைத்துக்கொள்ளும் ஆசையினால் பின்னர் இந்திய நாட்டு மக்கள் இருநூறு வருடங்கள் துயரப்பட நேர்ந்தது. பாளையக் காரர்கள் கப்பம் கட்டாததால் கர்னல்ஹெரான் தலைமையில் கும்பினிப் படைமற்றும் ஆற்காடு நவாபின் அண்ணன்மாபூஸ்கான் தலைமையில் நவாபு படைகளும் 1755-ஆம் ஆண்டு பாளையக்காரர்களைத் தாக்குவதற்குப் புறபட்டது. பேச்சளவில் இருந்த பாளையக்காரர்களின் ஒற்றுமை போர் என்றவுடன் உடைந்தது.
ஒவ்வொறு பாளையக்காரனும் சமாதானம் என்கிற பெயரில் கப்பம் கட்டினார்கள். இந்த நிலையில் கர்னல்ஹெரானும் மாபூஸ்கானும் தனியே பிரிந்து இரு திசைகளில் சென்று போரிட்டனர். ஆனால் துரதிருஷ்டவசமாக மாபூஸ்கான் முதலில் போரிடச் சென்றது, நெற்கட்டான் செவ்வல் பாளையத்துக்காரரான பூலித்வேருடன். மாபூஸ்கான் போன சுவடு மறைவதற்குள் பூலித்வேரின் படைகாளல் விரட்டியடிக்கப்பட்டான்.
அதனால் மாபூஸ்கான், கர்னல்ஹெரானுக்குச் செய்தி அனுப்டபி உடனே புறப்பட்டுவரச் செய்தான். இருவரும் சேர்ந்து பூலித்வேரின் கோட்டையை முற்றுகையிட்டனர். ஆங்கிலேயர் வசம் வெடிமருந்துகளும், துப்பாக்கிகளும், பீரங்கிகளும் இருந்தன. இத்தனை இருந்தும் பூலித்வேரின் கோட்டையில் ஒரு சிறு விரிசலைக் கூட உண்டு பண்ணமுடியவில்லை. பல நாட்கள் ஆகியும் பலன் ஒன்றுமில்லை.
மாறாக அவர்களிடம் இருந்த தளவாடங்களும் உணவும் தீர்ந்தது . இந்த செய்தியைத் தன் ஒற்றர்கள் மூலம் கேள்விப்பட்ட மன்னர் உடனடியாக கோட்டையை விட்டு வெளியே வந்து ஆங்கிலப்படைகளைக் கொன்று குவித்து சின்னாபின்னமாக்கினார். முதல் முதலாக வெடித்த சிப்பாய் கலகத்திற்கு நூறு ஆண்டுகளுக்கு முன்னரே பூலித்வேர் ஆங்கிலேயருக்கு எதிராக போரிட்டு அதில் வெற்றி பெற்றார். 1755- ஆம் ஆண்டு ஒலித் பூலித்தேவரின் முதல் சுதந்திரக் குரல் பின்னர் பலமுறை எதிரொலித்தது. 1772-ஆம் ஆண்டு முத்துவடுகநாதன், வேலு நாச்சியார் தலைமையிலும், 1795- ஆம் ஆண்டு முத்துராமலிங்க சேதுபதி தலைமையிலும், 1799-ஆம்ஆண்டு வீரபாண்டியகட்டபொம்மன் தலைமையிலும், 1801ஆம் ஆண்டு மருது சகோதரர் தலைமையிலும் எதிரொலித்தது.
பின்னர் 1806-ஆம் ஆண்டு வேலூர் சிப்பாய்க் கலகமாகவும், 1857-ஆம் ஆண்டு வடநாட்டு சிப்பாய்க்கலகமாகவும் வெடித்தது. பின்னர் அது நாடு தழுவிய போராட்டமாக உருப்பெற்றது. இவ்வாறு விட்டு விட்டு ஒலிகாமல் இந்த சுதந்திரக் குரல் ஒட்டுமொத்தமாக ஒரலித்திருக்குமேயானால் இந்திய நாடு அடிமைப் பட்டிருக்காது.
ஆங்கிலேயருடனான முதல் போரில் பூலித்வேர் வெற்றி பெற்றாலும் மறுபடியும் அவர்கள் தாக்குவார்கள்என்கிற காரணத்தினால் மீண்டும் பாளையகாரர்களை ஒன்றுபடுத்த பூலித்தேவர் முயற்சி செய்தார். ஆனால் அவருடைய எண்ணம் ஈடேறவில்லை. பல பாளையக்காரர்கள் ஆங்கிலேயர்களை எதிர்க்கத் துணிவின்றி தங்கள் அரசாட்சியே போதும் என்கின்ற சுயநலத்தோடு ஒதுங்கிவிட்டார்கள். பூலித்தேவரின் கூட்டணி முயற்சி ஆற்காடு நவாபுக்கும் ஆங்கிலேயர்க்கும் தெரியவந்தது. உடனே அவர்கள் மற்ற பாளையக் காரர்களோடு தொடர்பு கொண்டு அவர்களுக்குப் பதவி ஆசையைக் காட்டி, தங்கள் வசப்படுத்தினார்கள்.
தொடரும் . . . . . .
இதன் மூலம் சுதேசிப்படை என்கின்ற புதிய படையை உருவாக்கி அதை யூசுப்கான் என்பவனிடம் ஒப்படைத்தனர். இந்த பூசுப்கான் பிறப்பால் மருதநாயகம் என்ற தமிழன். பின்னர் நாளடைவில் மதம் மாறி ஆங்கிலேயர்களோடு துணை சேர்ந்து பின்னர் சுதேசிப் படைகளின் தலைவன் ஆன இவன், பதவி ஆசைக்காக, அன்னியராட்சியை எதிர்த்து முதல் குரல் கொடுத்த மாவீரன் பூலித்தேவரை கடுமையாக எதிர்த்தான். இத்தகையவர்கள் இருக்கும் வரை எத்தனை விதமான படைகள், மற்றும் படை கலன்கள் இருந்தாலும், அது நியாயமான போராக இருந்தாலும், வெற்றி பெற இயலாது என்பது சரித்திரச் சான்று!!.
1755-ஆம் ஆண்டு தொடங்கி 1767-ஆம் ஆண்டு வரை பல போர்களைப் பூலித்தேவர் சந்திக்க நேர்ந்தது, பரப்பளவில் ஒரு சிறிய பாளையத்திற்கு மட்டுமே தலைவரானாலும் பூலித்தேவரால் ஆங்கிலேயர்களையும், கூலிப்படைகளையும் எதிர்த்துப் பன்னிரெண்டு ஆண்டுகள் போர் புரிய முடிந்தது.
முதலில் ஆதரவாக இருந்த திருவிதாங்கூர் மன்னன் மார்த்தாண்டவர்மனும் மற்றும் பாளையக்காரர்களும் மன்னரைக் கைவிட்டு விட்டார்கள், தளபதி வெண்ணிக் காலடி, முடேமியா என்ற பட்டாணியத் தலைவன் போன்றோர் மாவீரன் பூலித்தேவருக்காக தங்கள் உயிரையே கொடுத்தனர்.
பூலித்வேரின் படைகள் ஆங்கிலேயப் படைகளைக் காட்டிலும் எண்ணிக்கையிலும் படைக்கலனிலும் குறைந்ததாயினும் அவரால் பன்னிரெண்டாண்டுகளுக்க மேல் தாக்குப் பிடிக்க முடிந்ததென்றால், அதற்கு அவருடைய போர்முனைத் தந்திரங்கள் பற்றிய அறிவும் அவருடைய உள்ள உறுதியுமே காரணமாகும். தன்னுடைய படைகளை ஒட்டுமொத்தமாக ஈடுபடுத்தாமல் சிறிது சிறிதாகப் பிரித்துப் போரிட்டார், பின்னர் அடுத்த போருக்குள் மீண்டும் படையைப் புதுப்பித்து விடுவார். சிறிய படையோடு போரிட்டாலும் தந்திரமாகப் போரிட்டதால் அவரால் வெற்றிபெறமுடிந்தது.
அதற்கேற்றாற் போல் பூலித்தேவரின் படைவீரர்களும் தங்கள் உயிரைப்பற்றிக் கவலைப்படாமல் ஆங்கிலேய மற்றும் சுதேசிப்படை வீரர்களின் உயிரை மாய்த்விட வேண்டும் என்று நினைத்துத்தான் போரிட்டார்கள்; இத்தனை தீவிரமாக வருடக் கணக்காக போரிட்டாலும் பூலித்தேவர் தன்னுடைய பளையத்தை மறந்துவிடவில்லை. போர் என்றால் பொதுவாக வாழ்வு ஸ்தம்பித்து விடுவது வழக்கம்.
ஆனால் மன்னர், போர் நடைபெறும் காலத்டதில் செய்வதறியாது திகைத்து நின்ற உழுவர்களிடத்துச் சென்று அவர்களுக்கு ஆறுதல் கூறி ஊக்கமளித்து, உழவர்கள் தங்கள் உழவுத் தொழிலை குறைவின்றி மேற்கொள்ளுமாறு செய்தார். உழவுத் தொழில்பாதிக்கப்படுவது நாட்டு மக்கள் நலனை மட்டுமல்ல, போர் நடைபெறுவதையும் பாதிக்கும் என்பதை நன்கு உணர்ந்து செயல்பட்டார்.
பூலித்தேவருக்கு வீரம் மட்டுமல்ல வீவேகமும் செயல்பட வேண்டிய நேரத்தில் செயல்பட்டது என்றுதான் கூறவேண்டும். ஆற்டகாடு நவாப்பின் அண்ணன் மாபூஸ்கான் ஆங்கிலேயரோடு ஏற்பட்ட கருத்து மோதலின் காரணமாக தன்னுயிரைக் காத்துக் கொள்வதற்கு ஓட வேண்டியதாயிற்று.
அத்தகு நிலையில் அவன், தான் எதிர்த்துப் போரிட்ட பூலித்தேவரிடமே சரணடைந்தான். பூலித்வேரும் இவன் எதிரியாயிற்றே என்று பொறுமையிழந்து செயல்படாது. தஞ்சம் என்று வந்தவனுக்கு அடைக்கலம் கொடுத்துக் காப்பாற்றினார். மாபூஸ்கானுக்கு சகல வசதிகளையும் செய்து கொடுத்தார். அவன் வேற்று மதத்தவன் என்பதால் அவன் வழிபடுவதற்குத் தக்க ஏற்பாடும் செய்து கொடுத்தார்.
மன்னரின் அன்பையும் அவரின் பண்புள்ளத்தையும் பார்த்த மாபூஸ்கான், தான் இவரைப் போய் எதிர்த்தோமே என்று வெட்கி வேதனைப்பட்டான். இவ்வாறு பல நிகழ்ச்சிகள் மன்னரைப் போர் புரியும் ஒரு மன்னனாக மட்டுமல்லாது, பலவிதத்திலும் அவரை ஒரு முழு மனிதான வெளிப்படுத்தியது.
ஆனால் அவருடைய மனிதத் தன்மையால், பிரித்தாளும் நயவஞ்சகமும், நாடு பிடிக்கும் சூழ்ச்சியும் கொண்ட ஆங்கிலேயர்களை அடக்க முடியவில்லை. ஆங்கிலேயர்களின் சூழு்ச்சி போதாதென்று கூட இருந்தே குழி பறித்தவர்களும் அதிகம்.
ஆனால் இத்தகைய நெருக்கடியான சூழ்நிலையிலும் கூட ஆங்கிலேயருக்கு எதிரான போர் என்கின்ற வகையில் உதவ வந்த டச்சுக்காரர்கள் மற்றும் பிரெஞ்சுக்காரர்களின் உதவியையும் பூலித்வேர் மறுத்துவிட்டார். போரில் வெற்றி பெற்றால் பின்னர் அதற்கு ஈடாக முதலில் சிறு நிலத்தைக் கேட்டு, பின்னர் படிப்படியாக ஆங்கிலேயன் போய் பிரெஞசுக்காரன் வந்தான் என்கின்ற நிலையை உருவாக்க பூலித்வேர் விரும்பவில்லை.
1761-ஆம் ஆண்டு கான்சாகிபுடன் இறுதியாக நடைபெற்ற போரில் பூலித்வேரின் படைகள் யூசுப்பான் படைகளிடம் தோற்றன. பத்தாண்டுகளாக போராடிம் வெற்றி பெற இயலாத நிலையில் இங்கிலந்திலிருந்து தருவிக்கப்ட்ட பேய்வாய் பீரங்கிகளின் உதவியோடு பூலித்வேரின் கோட்டையில் முதன் முதலாக உடைப்பு ஏற்படுத்தப்பட்டது.
அதற்குப்பின் ஆங்கிலேயப் படை, தளவாடங்களோடு கோட்டைக்குள் புகுந்தது. இந்நிலையில் வேறு வழியின்றி எஞ்சிய் படைகளோடு பூலித்தேவர் கடலாடிக்குத் தந்திரமாகத் தப்பிச் சென்றார். அவர் கோட்டையை விட்டு சென்றாலும் ரகசியமாக படைகளைத் திரட்டும் பணியில் ஈடுபட்டார். இதற்கிடையில் பூலித்தேவரின் கையில் போகவிருந்த யூசுப்பானின் உயிர், அவன் காட்டிய அலட்சியப் போக்கால் ஆங்கிலேயராலேயே சிறை பிடிக்கப்பட்டு தூக்கிலிடப்பட்டான். சில மாதங்களுக்குப் பின்னர் பூலித்தேவரால் மீண்டும் கோட்டையை பிடித்து பாளையத்தைச் சீர்படுத்தினார்.
ஆனால் இதையறிந்த ஆங்கிலேயர் நெற்கட்டான் செவ்வல் பாளையத்தின் மன்னர் பூலித்தேவரை பிடிக்க ஒரு நாட்டையே வளைக்கக் கூடிய அளவுக்குப் பெரும் படையுடன் வந்தனர், இத்தகைய பெரும்படையை எதிர் பார்க்காத நிலையிலும் பூலித்வேர் நிலைத்து நின்று போரைத் தொடர்ந்தார். ஆனால் ஆங்கிலேயப் படை பீரங்கிகளின் முன் மன்னர் படையின் வாளும் வேலும் தாக்குப்பிடிக்க முடியவில்லை.அச்மயம் பெய்த பலத்த மழையைப் பயன்படுத்தி மன்னர் தப்பிச் சென்றார். 1767 ஆம் ஆண்டு நடைபெற்ற இந்தப் போரே மன்னரின் கடைசிப்போர்.
பூலித்தேவரின் மரணம் பற்றி இரு வேறு கருத்துக்கள் நிலவுகின்றன. மன்னர் தப்பிச் சென்றாலும் அவர் உயிரை குறியாகக் கொண்ட ஆங்கிளேயர்கள் அவரைத் தீவிரமாகத் தேடினர். ஒரு சாரார் கருத்துப்படி ஆரணிக் கோட்டையின் தலைவன் அனந்த நாராயணன் என்பவனின் மாளிகைக்கு பூலித்தேவரை வரச் செய்து அங்கு கைது செய்யப்பட்டார் என்றும், பாளையங்கோட்டைக்குக் கொண்டு செல்லும் வழியில், சங்கரன் கோயிலின் இறைவனை வழிபட வேண்டும் என்று பூலித்தேவர் விரும்பியதாகவும், அதன்படி கும்பினியப் போர் வீரர்கள் புடைசூழச் சென்று இறைவனை வழிபட்டதாகவும் , அப்போது பெரிய புகை மண்டலமும் சோதியும் கைவிலங்குகள் அறுந்து விழ சோதியில் கலந்தார் என்றும், பூலித்தேவன் சிவஞானத்துடன் ஐக்கியமானதால் “பூலிசிவஞானம்” ஆனார் என்றும் நாட்டுப்டபுற பாடல்கள் கூறுகின்றன.
மற்றோது கருத்து பூலித்தேவர் ஆங்கிலேயரால் கைதுசெய்யப்பட்டு தூக்கிலிட்ட செய்தியை மக்கள் அறிந்தால் அவர்கள் கிளர்ச்சி செய்யக்கூடும் என்பதால் ஆங்கிலேயர் இதனை ரகசியமாகச் செய்டதிருக்கலாம் என்று நம்பப்படுகின்றது.
(எனைப் பொருத்தவரை இது தான் உண்மையாக இருக்கலாம் எனத்தோன்றுகிறது காரணம் நேதாஜியையும் இப்படித்தான் செய்திருப்பார்கள்
லண்டன் வெடிகுண்டு விசயத்தில் ஒரு மாணவனை விசாரணையின்றி சுட்டுக்கொண்றிக்கிரார்கள் கொஞ்சம் கூட ஈவிரக்கமின்றி)
அவர் எப்படி மறைந்தாலும் ஒன்று மட்டும் நிச்சயம். அவர் இறுதி வரை அன்னியருடன் சமரசம் செய்யாது போராடியே மாண்டார். இந்திய விடுதலைப் போரின் முதல் வீரரான பூலித்தேவர் அன்று மன்னர்களிடையே இருந்த பிரிவின் காரணமாக இறுதிவரை தனியொருவராகப் போராடி மக்கள் மனதில் சுதந்திரத் தீயை தன்னுயிர் கொடுத்து வளர்த்தார். அது மக்களின் தேசிய எழுச்சிப் போராட்டங்களுக்கு வழிகாட்டும் கலங்கரை விளக்கமாக இருந்தது என்பதை யாரும் மறுக்க முடியாது. விடுதலை இயக்க சரித்திரம் படைத்தான் பூலிதேவன். பூலித்வேனின் முதல் முழக்கத்தை புலவர் கூட்டம் தமிழால் புகழ் பாடட்டும். எதிர்வரும் காலம் அவனைப் போற்றிப் புகழும். தாயகம் வென்றிடவும் தண்டமிழ் வாழ்ந்திடவும் முதல் குரல் கொடுத்த வீரச்சிங்க மறவன் பூலித்தேவனன்றோ! ஆனால் அவரின் பெயர் தேசிய சரித்திரத்தில் ஏன் இடம் பெறவில்லை என்று தெரியவில்லை, பூலித்தேவரைப் பற்றிப் படிப்பதோடு நின்று விடாமல், அந்த மாவீரன் பூலித்தேவன் இறுதிவரை ஏங்கிக் கொண்டிருந்த, ஒற்றுமையுணர்வு இனிமேலாவது நமக்குள் வளர்வதற்கு நாம் முயற்சிச்க வேண்டுவது மிகவும் இன்றியமையாததாகும்..
இதை முழுமையாகப் படிப்பவர்களுக்கு சற்று மணம் கணக்கும், கணக்கனும்...
ஆனால் இத்தகைய நெருக்கடியான சூழ்நிலையிலும் கூட ஆங்கிலேயருக்கு எதிரான போர் என்கின்ற வகையில் உதவ வந்த டச்சுக்காரர்கள் மற்றும் பிரெஞ்சுக்காரர்களின் உதவியையும் பூலித்வேர் மறுத்துவிட்டார். போரில் வெற்றி பெற்றால் பின்னர் அதற்கு ஈடாக முதலில் சிறு நிலத்தைக் கேட்டு, பின்னர் படிப்படியாக ஆங்கிலேயன் போய் பிரெஞசுக்காரன் வந்தான் என்கின்ற நிலையை உருவாக்க பூலித்வேர் விரும்பவில்லை.
1761-ஆம் ஆண்டு கான்சாகிபுடன் இறுதியாக நடைபெற்ற போரில் பூலித்வேரின் படைகள் யூசுப்பான் படைகளிடம் தோற்றன. பத்தாண்டுகளாக போராடிம் வெற்றி பெற இயலாத நிலையில் இங்கிலந்திலிருந்து தருவிக்கப்ட்ட பேய்வாய் பீரங்கிகளின் உதவியோடு பூலித்வேரின் கோட்டையில் முதன் முதலாக உடைப்பு ஏற்படுத்தப்பட்டது.
அதற்குப்பின் ஆங்கிலேயப் படை, தளவாடங்களோடு கோட்டைக்குள் புகுந்தது. இந்நிலையில் வேறு வழியின்றி எஞ்சிய் படைகளோடு பூலித்தேவர் கடலாடிக்குத் தந்திரமாகத் தப்பிச் சென்றார். அவர் கோட்டையை விட்டு சென்றாலும் ரகசியமாக படைகளைத் திரட்டும் பணியில் ஈடுபட்டார். இதற்கிடையில் பூலித்தேவரின் கையில் போகவிருந்த யூசுப்பானின் உயிர், அவன் காட்டிய அலட்சியப் போக்கால் ஆங்கிலேயராலேயே சிறை பிடிக்கப்பட்டு தூக்கிலிடப்பட்டான். சில மாதங்களுக்குப் பின்னர் பூலித்தேவரால் மீண்டும் கோட்டையை பிடித்து பாளையத்தைச் சீர்படுத்தினார்.
ஆனால் இதையறிந்த ஆங்கிலேயர் நெற்கட்டான் செவ்வல் பாளையத்தின் மன்னர் பூலித்தேவரை பிடிக்க ஒரு நாட்டையே வளைக்கக் கூடிய அளவுக்குப் பெரும் படையுடன் வந்தனர், இத்தகைய பெரும்படையை எதிர் பார்க்காத நிலையிலும் பூலித்வேர் நிலைத்து நின்று போரைத் தொடர்ந்தார். ஆனால் ஆங்கிலேயப் படை பீரங்கிகளின் முன் மன்னர் படையின் வாளும் வேலும் தாக்குப்பிடிக்க முடியவில்லை.அச்மயம் பெய்த பலத்த மழையைப் பயன்படுத்தி மன்னர் தப்பிச் சென்றார். 1767 ஆம் ஆண்டு நடைபெற்ற இந்தப் போரே மன்னரின் கடைசிப்போர்.
பூலித்தேவரின் மரணம் பற்றி இரு வேறு கருத்துக்கள் நிலவுகின்றன. மன்னர் தப்பிச் சென்றாலும் அவர் உயிரை குறியாகக் கொண்ட ஆங்கிளேயர்கள் அவரைத் தீவிரமாகத் தேடினர். ஒரு சாரார் கருத்துப்படி ஆரணிக் கோட்டையின் தலைவன் அனந்த நாராயணன் என்பவனின் மாளிகைக்கு பூலித்தேவரை வரச் செய்து அங்கு கைது செய்யப்பட்டார் என்றும், பாளையங்கோட்டைக்குக் கொண்டு செல்லும் வழியில், சங்கரன் கோயிலின் இறைவனை வழிபட வேண்டும் என்று பூலித்தேவர் விரும்பியதாகவும், அதன்படி கும்பினியப் போர் வீரர்கள் புடைசூழச் சென்று இறைவனை வழிபட்டதாகவும் , அப்போது பெரிய புகை மண்டலமும் சோதியும் கைவிலங்குகள் அறுந்து விழ சோதியில் கலந்தார் என்றும், பூலித்தேவன் சிவஞானத்துடன் ஐக்கியமானதால் “பூலிசிவஞானம்” ஆனார் என்றும் நாட்டுப்டபுற பாடல்கள் கூறுகின்றன.
மற்றோது கருத்து பூலித்தேவர் ஆங்கிலேயரால் கைதுசெய்யப்பட்டு தூக்கிலிட்ட செய்தியை மக்கள் அறிந்தால் அவர்கள் கிளர்ச்சி செய்யக்கூடும் என்பதால் ஆங்கிலேயர் இதனை ரகசியமாகச் செய்டதிருக்கலாம் என்று நம்பப்படுகின்றது.
(எனைப் பொருத்தவரை இது தான் உண்மையாக இருக்கலாம் எனத்தோன்றுகிறது காரணம் நேதாஜியையும் இப்படித்தான் செய்திருப்பார்கள்
லண்டன் வெடிகுண்டு விசயத்தில் ஒரு மாணவனை விசாரணையின்றி சுட்டுக்கொண்றிக்கிரார்கள் கொஞ்சம் கூட ஈவிரக்கமின்றி)
அவர் எப்படி மறைந்தாலும் ஒன்று மட்டும் நிச்சயம். அவர் இறுதி வரை அன்னியருடன் சமரசம் செய்யாது போராடியே மாண்டார். இந்திய விடுதலைப் போரின் முதல் வீரரான பூலித்தேவர் அன்று மன்னர்களிடையே இருந்த பிரிவின் காரணமாக இறுதிவரை தனியொருவராகப் போராடி மக்கள் மனதில் சுதந்திரத் தீயை தன்னுயிர் கொடுத்து வளர்த்தார். அது மக்களின் தேசிய எழுச்சிப் போராட்டங்களுக்கு வழிகாட்டும் கலங்கரை விளக்கமாக இருந்தது என்பதை யாரும் மறுக்க முடியாது. விடுதலை இயக்க சரித்திரம் படைத்தான் பூலிதேவன். பூலித்வேனின் முதல் முழக்கத்தை புலவர் கூட்டம் தமிழால் புகழ் பாடட்டும். எதிர்வரும் காலம் அவனைப் போற்றிப் புகழும். தாயகம் வென்றிடவும் தண்டமிழ் வாழ்ந்திடவும் முதல் குரல் கொடுத்த வீரச்சிங்க மறவன் பூலித்தேவனன்றோ! ஆனால் அவரின் பெயர் தேசிய சரித்திரத்தில் ஏன் இடம் பெறவில்லை என்று தெரியவில்லை, பூலித்தேவரைப் பற்றிப் படிப்பதோடு நின்று விடாமல், அந்த மாவீரன் பூலித்தேவன் இறுதிவரை ஏங்கிக் கொண்டிருந்த, ஒற்றுமையுணர்வு இனிமேலாவது நமக்குள் வளர்வதற்கு நாம் முயற்சிச்க வேண்டுவது மிகவும் இன்றியமையாததாகும்..
இதை முழுமையாகப் படிப்பவர்களுக்கு சற்று மணம் கணக்கும், கணக்கனும்...
Subscribe to:
Posts (Atom)